Bruiloftsfeest in Cluj
Zo mooi als het weer gister was voor de tijd van het jaar, zo mistroostig zag het er vanochtend uit toen ik de gordijnen opende van mijn hotelkamer. Ook de temperatuur was flink gezakt. Geen aangename start voor wat een bijzondere dag moet worden voor mijn Nederlandse collega en zijn Roemeense vriendin die vandaag hun huwelijk vieren. En wij zijn van de partij!
Na het ontbijt waar we een aantal familieleden en vrienden uit Nederland hebben ontmoet van de bruidegom die ook in het hotel verblijven, gingen we ons allemaal omkleden. We werden rond half twaalf in de hotellobby verwachten en dan zouden we te voet naar de kerk wandelen. Dat had nog wel wat voeten in de (natte) aarde want de bruidsmeisjes hadden moeite om de sleep van hun jurk droog te houden.
De ceremonie in de kerk duurde ongeveer een uur en was volstrekt niet te volgen omdat het allemaal in soort van Latijns/Roemeens ging. Zowel de gedragen voordrachten door de twee priesters(?) alsook het gezang door een klein koortje bestaande uit één vrouw en twee mannen. Wat ik ervan meekreeg was dat er veel herhaling in zat. In mijn beleving werden veel handelingen drie keer herhaald (de vader, de zoon en de heilige geest?). Ook moest er veel gekust worden. Niet elkaar, maar allerlei voorwerpen en afbeeldingen. Er viel genoeg te zien, en voor we het wisten was de huwelijksvoltrekking voorbij.
In een bijzaaltje van de (zeer kleine) kerk kregen we hierna een versnapering en een drankje. Vervolgens liepen we terug naar het hotel terwijl de fotoploeg een reportage maakte met het bruidspaar en aanverwanten. Bij het hotel aangekomen kregen we een korte pauze alvorens we uitgenodigd werden plaats te nemen in de feestzaal. De tafelschikking gaf aan dat we de tafel deelden met collega’s van de bruid die ook uit Nederland kwamen. Voor hen was het de eerste keer dat ze in Cluj/Roemenië waren.
Niet lang nadat we plaatsgenomen hadden werd de eerste gang van in totaal vijf gangen die we zouden gaan krijgen voor ons neergezet. Op de foto hieronder kun je zien dat het niet zomaar een klein voorgerechtje was. Nee, een vol bord per persoon en zo zou ook de rest van de gangen zijn. Voedsel in overvloed en ook nog eens erg goed van smaak.
Terwijl we genoten van deze eerste gang arriveerden het bruidspaar en de getuigen. Met luide muziek en onder veel applaus betraden ze de feestruimte om plaats te nemen aan een grote tafel in het midden. Na wat ceremonieel gedoe konden zij ook aan hun eten beginnen.
Toen de eerste gang opgehaald werd en we zoetjesaan al aan onze ‘derde gang’ van drankjes bezig waren werd het bruidspaar verzocht de openingsdans uit te voeren. Het was het startsein voor het feest (inmiddels was het rond drie uur in de middag) dat bijna continu voort zou duren tot middernacht. Alleen af en toe onderbroken voor een nieuwe ronde met eten.
Voor het entertainment was er een band en een dj die het overnam tijdens de pauzes van de band. Ook was er op een gegeven moment een zangeres die traditionele Roemeense liederen zong en waarbij de meeste feestgangers in een kring rondom haar probeerden traditionele danspassen uit te voeren. Tot algehele hilariteit natuurlijk.
Ook waren er gedurende avond enkele verrassingsoptredens zoals van een jongere broer van de bruid en een jong meisje in rode jurk waarvan ik me niet meer kan herinneren wie ze was en wat ze precies zong. We hadden in ieder geval een hoop plezier.
In het laatste uur richting middernacht zag je dat de vermoeidheid zich deed gevoelen. Al enkele gasten hadden afscheid genomen en ook een van mijn collega’s die even naar boven was gegaan om zich op te frissen was niet meer teruggekomen. Later bleek dat hij in slaap was gevallen op zijn hotelkamer.
Zelf haakte ik af klokslag middernacht. Nam afscheid van het bruidspaar en hun familie en stommelde naar boven waar ik opnieuw als de dag hiervoor als een blok in slaap viel. Het was wat mij betreft een geweldig feest geweest.
Toen op 17 september