21471 – zondag

Genesis 43

Jozef ziet Benjamin.

Het graan in Kanaän raakt op en Jakob (nu weer onder de naam Israël) verzoekt zijn zonen opnieuw naar Egypte te reizen. Zij geven aan dat de verkoper van het graan (waarvan zij niet weten dat het Jozef, hun broer is) uitdrukkelijk gevraagd heeft om bij een nieuw bezoek hun jongste broer Benjamin mee te nemen. Om dat af te dwingen heeft hij Simeon, een van de broers als gijzelaar genomen.

Ditmaal stemt Israël toe. Om Jozef gunstig te stemmen stelt hij voor geschenken mee te nemen, geld voor graan, plus het geld dat ze de vorige keer bij hun graan aantroffen. Hierop gaan de broers, inclusief Benjamin op weg naar Egypte.

In Egypte aangekomen bij de plaats waar het graan verkocht wordt, ziet Jozef dat de broers nu Benjamin hebben meegenomen. Hij verzoekt zijn hofmeester alles in gereedheid te maken in zijn paleis voor een maaltijd en zijn broers daarvoor uit te nodigen. De broers zijn er echter niet gerust op wanneer ze dit te horen krijgen. Ze vermoeden dat ze gestraft zullen worden voor het niet betalen van het graan en dat ze niet onmiddellijk teruggekomen zijn met Benjamin.

De hofmeester stelt hen echter gerust. Ze hoeven niets te vrezen. Simeon wordt vrijgelaten en voegt zich bij het gezelschap voor de maaltijd. Als Jozef ook gearriveerd is vraagt hij hen te vertellen hoe het met hen en hun vader gaat. Pas dan ziet hij Benjamin en vraagt of dit hun jongste broer is. Bij de bevestiging kan hij zijn emoties niet onderdrukken en verlaat snel de ruimte om zijn tranen de vrije loop te laten zonder dat zijn broers het merken. Voor de duidelijkheid, Jakob/Israël had twaalf zonen bij verschillende vrouwen. Jozef en Benjamin waren de zonen die Jakob/Israël bij Rachel verwerkt had.

Jozef ziet zijn broer Benjamin (ca.1770), Georg Balthasar Probst (1732 – 1801)

Toen hij zich hersteld had kwam hij terug en kon de maaltijd een aanvang nemen. De broers kregen tot hun verbazing een plek aan tafel toegewezen in volgorde van geboorte. Ieder kreeg opgeschept van de gerechten op tafel, maar het was Benjamin die meer dan alle anderen kreeg.

Omdat ik tijdens de studie Algemene cultuurwetenschappen regelmatig merk dat enige bijbelkennis wel handig is, ben ik maar weer eens met dit ‘boek der boeken’ begonnen.


Geef een reactie