We hebben geen hond. Wel twee binnenhuispoezen. We willen er ooit nog wel eentje in huis halen, maar waarschijnlijk pas als we iets meer tijd hebben. Toch doe ik momenteel alsof we een hond hebben. Ik gebruik ‘m als stok achter de deur als ik geen zin heb om een stukje te gaan wandelen. Zonder hond is dat niet erg. Maar met een hond moet je er toch een keertje uit voor een wandeling. En dat doe ik nu dus ook met die onzichtbare hond.
Deze namiddag, rond vijf uur toen mijn laatste virtuele vergadering erop zat, trok ik mijn wandelschoenen aan (ik werkte vandaag thuis) en nam de onzichtbare mee voor een rondje Linge. Onderweg zag ik enkele bomen die ofwel met de bijl omgehakt waren, ofwel door een bever omvergeknaagd. Zou het kunnen? Een bever in de Linge? Misschien ligt er binnenkort wel een dam voor onze deur.
Een kleine kilometer verder stond een uitkijkstoel op hoge poten in het riet. Zo te zien al langer dan vandaag, maar eerlijk gezeg had ik dit kunstwerk nog niet eerder opgemerkt. De bevers blijkbaar ook niet. Tenzij het hout met beverafwerend materiaal is behandeld. Dat zou natuurlijk ook kunnen.
