Donderdag, 13 januari 2022

Thuiswerkdag. De eerste mail die ik opende informeerde mij dat ik aangewezen was om voor de Europese afdeling van ons bedrijfsonderdeel een Train de Trainer sessie te volgen over het leiden van effectieve virtuele teams. De bedoeling is vervolgens dat ik diezelfde sessie ga geven aan de diverse Europese teammanagers die dat dan ook weer moeten gaan doen met hun eigen teams. Een soort van piramidespel. Het vreemde is alleen dat vorige week nog werd gevraagd voor vrijwilligers en dat ik nu aangewezen ben zonder dat ik me aangemeld had.

Van het plan om deze avond weer verder te werken aan de literatuurlijst is niets gekomen. Ik was vergeten een tussentijds verslag te schrijven van de drie doelen die ik mezelf gesteld had na een intensieve drie-daagse training vorig jaar oktober. Dit verslag moest uiterlijk deze week ingestuurd worden voor de afrondende meeting die a.s. maandag gepland staat. Als ik het verslag niet inlever wordt de training als niet gevolgd beschouwd en moet ik ‘m opnieuw doen dit jaar. Dat lijkt me niet handig, vandaar deze avond toch maar de prioriteit aan het verslag gegeven.

Genesis 17

De besnijdenis van Abraham

Dertien jaar na de geboorte van zijn buitenechtelijke zoon Ismaël bij Hagar verschijnt God opnieuw aan Abram. Niet voor de eerste keer begon God weer over een verbond dat hij met Abram wilde aangaan. Het ging nu gepaard met enkele voorwaarden. Zo moest Abram een onberispelijk leven leiden, een naamsverandering ondergaan van Abram naar Abraham, en als teken van het verbond zouden alle mannen en jongens voortaan besneden moeten worden. Bij nieuwgeborenen zou dat na acht dagen dienen te geschieden, maar met terugwerkende kracht ook bij Abraham, zijn zoon Ismaël en iedereen die zich in zijn gezelschap bevond, inclusief slaven. 

De besnijdenis van Abraham, prent uit Bijbel van Jean de Sy (1355–1357)

Ook vertelde God dat Abraham van zijn vrouw Sarai, die voortaan de naam Sara zou dragen, een zoon kon verwachten die ze Isaak moesten noemen. Met hem zou God het verbond voortzetten. Abraham kon niet anders dan lachen bij de gedachte dat hij op honderdjarige leeftijd bij zijn hoogbejaarde vrouw van over de negentig een zoon zou weten te verwekken. Het weerhield hem er niet van om nog dezelfde dag zichzelf en alle andere mannen te (laten) besnijden.

Omdat ik tijdens de studie Algemene cultuurwetenschappen regelmatig merk dat enige bijbelkennis wel handig is, ben ik maar weer eens met dit ‘boek der boeken’ begonnen.

Geef een reactie