Vrijdag, 7 januari 2022

Het had een werkdag als alle andere kunnen zijn vandaag, ware het niet dat een teamlid aangaf ons te gaan verlaten voor een baan bij een andere werkgever. De markt is er naar dat het aanstekelijk werkt om eens rond te kijken of dat er aan je getrokken wordt. Alleen hadden we het in dit geval niet zien aankomen. Toevallig hadden we voor vandaag ook een interview staan voor een open positie binnen ons team die nog niet ingevuld was. De kandidaat was goed door de vorige ronde gekomen en ook nu liet ze een goede indruk achter. Een aanbod gaat volgende week de deur uit. Wel moeten we meteen aan de slag om een vacature te plaatsen voor de positie die binnenkort vrij komt. Zo blijven we bezig en gaat het werk gewoon door.

In de avond niet veel puf meer om te studeren. Ik gaf mezelf vrijaf. Met een stapeltje tijdschriften, goeie muziek op de achtergrond en een glas wijn heb ik het niet al te laat gemaakt.

Genesis 11

De toren van Babel

Er was een tijd dat iedereen op de aarde dezelfde taal sprak. De bouw van een stad met een toren die tot aan de hemel zou reiken bracht hier verandering in. De mensen die dit plan hadden opgevat deden dit om beroemd te raken, met als uiteindelijk doel dat ze niet over de hele aarde verspreid zouden raken. God zag de bouwactiviteiten met lede ogen aan. Hij beschouwde het als een vooraankondiging van nog grootsere plannen die de mensen hadden. De introductie van spraakverwarring leek hem wel een geschikt middel om de bouw te saboteren. Daarna verspreidde hij de mensen alsnog verder over de aarde, iets wat de mensen juist met het bouwen van de stad en toren hadden willen voorkomen. Ik vraag me af waarom God hen niet op een andere manier had kunnen wijzen op de hoogmoed die gepaard ging met het bouwen van de toren, en hen met wat naastenliefde had kunnen behoeden voor het lot dat ze uit elkaar verdreven werden. De naam van de stad was Babel.

De toren van Babel (?), Abel Grimmer (ca.1570–1618/1619)

Hierna wordt opnieuw stilgestaan bij de nakomelingen van Sem, een van de zonen van Noach. De opsomming eindigt bij Terach. 

Terach verwekte Abram, Nachor en Haran. Nadat Haran nog tijdens het leven van Terach overleden was, trok Terach samen met Abram, Sarai (de vrouw van Abram) en Lot (de zoon van Haran) naar Kanaän. Maar ze bleven onderweg hangen in Charan. Daar stierf Terach op tweehonderdvijftigjarige leeftijd.

Omdat ik tijdens de studie Algemene cultuurwetenschappen regelmatig merk dat enige bijbelkennis wel handig is, ben ik maar weer eens met dit ‘boek der boeken’ begonnen.

Geef een reactie