Morgen wordt de treurwilg die achter in de tuin staat met de helft kleiner gemaakt. Nadat we de schuur verder doorgetrokken hadden en zijn gaan inruimen met een hoop spullen die opgeslagen stonden op zolder en andere tijdelijke plaatsen vroegen we ons af het of het (verzekeringstechnisch) wel zo handig was om zo’n hoge boom ernaast te hebben staan. Hij vangt veel wind en er hoeft maar een stevige tak af te breken om meteen met flinke schade opgezadeld te zitten. Plus hij houdt ook veel licht tegen.
Veel van de tijd ging vandaag verloren aan het vrijmaken van de ruimte rondom de boom. Ze moeten er goed bij kunnen om niet alleen de takken te kunnen afzagen maar ook dat ze de takken op de grond kunnen sorteren. De dikkere gedeeltes worden op klooflengte gezaagd en opgestapeld zodat ik die later weer kan kloven en opslaan in het houthok. De dunnere gedeeltes gaan de hakselaar in die er dus ook dichtbij geparkeerd moet worden. Verder hebben we de vijver wat afgeschermd om te voorkomen dat er al teveel blad en zaagsel in terecht komt.
Omdat het weer ook niet echt bevorderlijk was (veel regen) is het afgraafproject achter in de tuin er een beetje bij ingeschoten. Ik ben nu bij het gedeelte aangekomen waar ook de hoop aarde ligt die ik daar al eens eerder heb neergegooid. Dat vergt meer tijd en kracht. Ik heb nog de hele week dus maak me verder geen zorgen.
Toen ik m’n tuingereedschap ging opruimen klaarde het weer wat op en verscheen er een heldere regenboog aan een bewolkte hemel. Een mooie afsluiting van de werkdag.
Deze avond herinnerde ik mij dat in mijn lijstje op Netflix ook de film The Goldfinch stond. Ik heb het boek niet zo lang geleden eindelijk uitgelezen en was wel benieuwd hoe de filmversie zou zijn. De film duurt best lang (het boek is ook ruim 700 pagina’s dik) en ik heb ‘m nog niet helemaal uitgekeken, maar ik heb het idee dat voor iemand die het boek niet gelezen heeft de film misschien moeilijk te volgen is. Of beter, dat het niet altijd even duidelijk is waarom de verhaallijn zich ontwikkelt zoals in de film getoond wordt. In het boek wordt heel veel aandacht besteedt aan hoe de hoofdpersoon Theo Decker, nadat hij zijn moeder heeft verloren, eerst tijdelijk bij een gastgezin wordt ondergebracht en later door zijn vader (met nieuwe vriending) wordt opgehaald om te verhuizen naar Las Vegas. In het boek krijg je duidelijk mee hoe onthecht Theo gaandeweg van alles en iedereen raakt, maar in de film gaat dit veel te snel. Afijn, morgen maar eens verder kijken voor een eindoordeel.