Vorige week zat ik voor de eerste keer sinds alle pandemieperikelen weer eens in een training die niet online gegeven werd maar lekker ouderwets op locatie. Al een aantal maanden ga ik minimaal twee tot drie dagen per week naar kantoor in Ede en dat bevalt goed. Thuiswerken is fijn en zal ik ook zeker regelmatig blijven doen, maar het op kantoor samen kunnen werken met collega’s is in veel opzichten efficiĆ«nter wat mij(n werk) betreft.
De laatste (verplichte) training die ik voor dit kalenderjaar nog op mijn lijstje had staan is er eentje die normaal gesproken met een groep collega’s uit diverse (meestal Europese) vestigingen samen gedaan wordt. Naast de lesstof zijn er veel opdrachten die in kleine groepjes uitgevoerd dienen te worden en dat kan inderdaad allemaal virtueel (zoals ik voor twee andere training dan ervaren heb) maar het werkt op locatie toch net iets beter. En dan doel ik voornamelijk op persoonlijke contact vooraf, tijdens en na deze sessies. De interactie is veel natuurlijker en diepgaander dan online.
Dus ik was blij te horen dat het ditmaal inderdaad weer ging lukken om de training op ons kantoor in Ede te organiseren. Uiteindelijk waren we met een totaal van zestien deelnemers in een grote vergaderkamer waar voldoende ruimte en luchtverversing geregeld was om ons allen een comfortaal en veilig gevoel te geven. Want onwennig was het nog wel in het begin. Voor mij was het de eerste keer sinds de coronarestricties begin 2020 om weer met meer dan zes mensen voor het werk in dezelfde ruimte te zijn. Bovendien ook nog eens zonder mondkapjes en zo.
En deze week meteen weer collega’s op bezoek voor een 3-daagse meeting die half virtueel en half op locatie was. Eigenlijk is het de gewoonte dat we voor deze jaarlijkse planningmeeting allemaal afreizen naar een plek die afwisselend in de VS, Europa of AziĆ« is, maar dat is nog niet mogelijk (plus de vraag of het ooit nog op deze manier gaat plaatsvinden). Dus was het alternatief dat we elkaar in kleinere groepen opzochten en op deze wijze de virtuele meeting bijwoonden.
Vanavond hebben we met het groepje in Ede een restaurant bezocht voor een gezamenlijk diner. Opnieuw voor mij een belevenis die alweer een hele tijd geleden was. We kozen voor het oude politiebureau dat nu Moeke heet en waar de sfeer supergezellig was en het eten voortreffelijk. De controle op QR codes werd vlotjes uitgevoerd en zorgde voor geen enkel probleem of ongemak. Het was fijn om te vertoeven in het nieuwe oude normaal.