Nu ik hoofdstuk 5 gelezen en samengevat heb zal ik de rest van de week weer bezig zijn met de verschillende objecten die gerelateerd zijn aan de inhoud van de leerstof, dat wil zeggen beeldhouwkunst in de Grieks-Romeinse oudheid. We beginnen met het Parthenon in Athene, en dan met name het Parthenonfries.
Een fries is in de kunstgeschiedenis en archeologie de term voor iedere uitgebreide, verhalende voorstelling van mensen, mythologische figuren en/of dieren binnen een duidelijk kader. Friezen hebben vaak een decoratieve functie (hetgeen overigens een diepere betekenis niet per definitie uitsluit) en kunnen op velerlei wijzen en in vele materialen zijn vervaardigd.
bron: Wikipedia
oorspronkelijk beschilderd marmer, 160 m lang en 1 m hoog (het gehele fries)
Er is algemene consus dat de voorstellingen op het fries verwijzen naar de vierjaarlijkse Panathenaïsche processie, die vanaf de stadsgrens naar de Athena-tempel op de Akropolis voerde. Maar waar de meningen over uiteen lopen is of het hier een werkelijk historische gebeurtenis betreft, of dat er sprake is van een ideële processie.