Studieplanning:
In afwachting van het eindcijfer voor Inleiding kunstgeschiedenis 1 heb ik me inmiddels ingeschreven voor deel 2. Dit is een zelfstudie die op elk moment begonnen kan worden tijdens het lopende jaar en afgesloten wordt met een multiple choice toets. Er zijn in principe geen studiebijeenkomsten gepland. Mijn plan is om in de week van 10 mei van start te gaan en begin augustus een afspraak te maken voor de toets. Dat moet voldoende tijd zijn om bij regelmatige studie de leerstof verwerkt te krijgen. En het geeft me een aantal weken vrijaf voordat het volgende semester in september begint. Waarschijnlijk ga ik dan verder met Inleiding cultuurgeschiedenis.
De tijd die ik nu heb voordat ik verder ga met kunstgeschiedenis gebruik ik om mijn aantekeningen van de vorige cursus wat beter te structureren en archiveren. Ik merk dat er regelmatig verwezen wordt naar eerdere cursussen dus het is handig om dan ook snel iets terug te kunnen vinden. Om elke keer naar de OU site van de betreffende cursus te gaan vind ik omslachtig. Veel liever heb ik de bestanden zelf beschikbaar. En daar ben ik vandaag een groot gedeelte van de dag mee bezig geweest. Een tijdrovend klusje maar als ik eenmaal bij ben dan is het een kwestie van bijhouden.
‘We willen weer gevoed worden.’
Shoppen en proosten mag weer, maar de gebouwen van troost en ontroering blijven vooralsnog op slot. Het is tijd om de musea te openen.
Een artikel in De Groene met een hartstochtelijk pleidooi om de musea weer te openen nu de resultaten van de Fieldlabs lijken te rechtvaardigen dat dit zonder risico’s voor de bezoekers kan. Kunstbeleving is ook een basisbehoefte.
Lezen — Fictie:
Anna Karenina, Tolstoj (blz. 438–466): Aleksej Karenin vertelt Stepan Arkadjewitsj over zijn plannen om de echtscheiding met Anna door te voeren. Stepan is hierdoor vanzelfsprekend uit het veld geslagen maar houdt voet bij stuk en wil dat Aleksej alsnog voor het diner naar zijn huis komt waarvoor meerdere gasten zijn uitgenodigd. Aleksej stemt toe. Tijdens het diner ontmoeten Lewin en Kitty elkaar weer sinds hun vorige desastreuze ontmoeting. Ditmaal slaat de vonk naar beide kanten over. Daarentegen lukt het Dolly niet om Aleksej over te halen van gedachten te veranderen.
Gedurende de avond worden er door de gasten diverse gesprekken gevoerd over uiteenlopende zaken. Een daarvan gaat over de emancipatie van de vrouw, en een gedeelte citeer ik hier ter lering en vermaak over hoe er eind negentiende eeuw in de Russische bovenlaag over gedacht werd:
[…] als vrouwen bij hoge uitzondering deze plaatsen zouden kunnen innemen, komt het mij voor dat u hier toch ten onrechte het woord <rechten> gebruikt. Het zou juister zijn van <plichten> te spreken. Ieder zal het er mee eens zijn, dat wij, wanneer wij de een of andere post bekleden, bijvoorbeeld van jurylid, van ambtenaar bij de telegrafie, of wanneer wij stemmen, het gevoel hebben een plicht te vervullen. Het is daarom juister te zeggen, dat de vrouwen er naar streven plichten te krijgen en dat met het volste recht. Men kan alleen maar sympathie hebben voor hun verlangen deel te hebben aan de arbeid van de man.
blz. 451-452
– Volkomen juist, bevestigde Aleksej Aleksandrowitsj. De vraag is nu alleen, meen ik, of zij tot het vervullen van dergelijke plichten in staat zijn.
– Waarschijnlijk zijn ze hier heel geschikt voor, merkte Stepan Arkadjewitsj op, als zij maar eerst wat meer ontwikkeld zijn. Wij zien, dat …
– En het spreekwoord dan? zei de oude vorst, die al een tijd naar het gesprek geluisterd had en zijn kleine spottende ogen liet schitteren. Ik kan dit wel zeggen waar mijn dochters bij zijn: het haar is lang… maar het verstand kort.
– Zo dachten we ook over de negers voor zij bevrijd waren! zei Pestow boos.
– Mij bevreemdt het alleen, dat de vrouwen er naar streven nieuwe plichten te krijgen, zei Sergej Iwanowitsj, terwijl wij helaas zien, dat de mannen ze gewoonlijk proberen te ontduiken.
– Plichten zijn met rechten verbonden. Macht, geld, eer, daar streven de vrouwen naar, zei Pestow.
Hardlopen:
Rondje 5,5 kilometer laat in de middag. Het grootste deel van de dag had ik aan mijn bureau doorgebracht dus het was wel even lekker om de benen te strekken. Momenteel probeer ik op hartslag te lopen, dus niet te veel te forceren maar in een rustig tempo regelmatig kilometers te maken om zo mijn conditie weer wat op te bouwen. Na vier kilometer nam ik even een korte pauze om daarna nog anderhalve kilometer verder te lopen om het rondje af te maken. Het ging lekker – ook vanwege de lichte regenval wat mij altijd goed bevalt tijdens het lopen – en het herstel erna verliep ook goed.
Toen op 1 mei:
2019 – Ik moest naar de huisarts voor mijn liesbreuk, maar de praktijk was verhuisd.
2018 – Ik werd weer eens aan een werknemerstevredenheidsonderzoek gezet.
2016 – Ik kreeg ineens de zenuwen vooraf een survivalrun.
2013 – Ik was niet in staat mijn gedachten goed onder woorden te brengen.
2012 – Ik luisterde naar de nieuwste Neil Young.
2010 – Ik kreeg te horen dat mijn inzending opgenomen gaat worden in de verhaalbundel Adrenaline.