Er stond een ijzige wind maar dat weerhield me er niet van deze ochtend ruim voor negen uur aan mijn dagelijkse wandeling te beginnen, want het had gesneeuwd! En niet zo’n beetje ook. Althans voor Nederlandse begrippen in de 21ste eeuw. Ondanks de hevige kou was het een verademing om een rondje te lopen in een wit landschap waar door de wind bijzondere sneeuwduinen en sculpturen waren geblazen. Maar zonder handschoenen en echt goede winterkleding was ik na een klein uurtje buiten zijn toch redelijk verkleumd en blij weer naar binnen te kunnen. De rest van de dag ben ik natuurlijk nog regelmatig buiten geweest om te genieten van al dit moois. Je weet maar nooit hoe snel het weer voorbij kan zijn.
Geef een reactie