@Cultuur_OU: Dr. Susan Hogervorst @OU_Nederland zocht in het kader van haar onderzoek naar digitale oral history uit hoe de website http://Getuigenverhalen.nl wordt gebruikt. In deze blogpost vertelt ze er meer over => Wie hoort de Getuigenverhalen? Een gebruikersonderzoek – NIOD blog
Je staat er misschien niet bij stil, maar hoe doorzoek je een database van opgenomen interviews met getuigenverslagen? Zeker als die interviews per stuk zo’n anderhalf uur duur. Op de site van Getuigenverslagen (met verhalen van mensen uit het verzet, de Arbeitseinsatz, en getuigenissen over Sobibor) is gekozen voor een fragmentarische benadering. Zoek je op een bepaalde term, dan krijg je gedeeltes van interviews als resultaat die de zoekterm bevatten. Dat heeft voordelen (snel, efficiënt), maar ook nadelen (context gaat verloren, bezoeker kijkt niet verder dan fragment), zo blijkt uit het onderzoek van Susan Hogervorst.
—
@ZorgICTZorgen: 1. Deze casus vraagt om een draadje over de plaats, functie en werkwijze van Het Inlichtingenbureau. In de tekst van @NOS staat een link ernaar. Het is geen MI5 of alternatief voor AIVD met mannen in regenjas en gleufhoed maar een data-verrijkings-bureau. => draadje
Momenteel is er veel te doen over een geval van ‘bijstandsfraude’ waar een vrouw 7000 euro plus 3000 euro aan boete terug moet betalen aan de gemeente omdat haar moeder regelmatig boodschappen voor haar betaalde. Vanzelfsprekend leidt dit op social media tot veel verontwaardiging en ongetwijfeld zullen er snel kamervragen volgen, want zo gaat dat. Het interressant aan het draadje wat ik hier heb uitgelicht is dat het ingaat op het systeem van dataverzamelen die achter dit geval schuilgaat. Een duistere en onrustbarende kant van het verhaal dat wat mij betreft meer aandacht zou moeten krijgen.
Geef een reactie