Time does go on—
Emilly Dickinson
I tell it gay to those who suffer now—
They shall survive—
There is a sun—
They don’t believe it now—
2020. Een jaar om snel te vergeten, zo lees ik hier en daar. Snel dit hoofdstuk afsluiten, die spuit erin en de draad oppakken alsof er nooit een coronacrisis is geweest. Makkelijk gezegd. En hoe onmogelijk in de praktijk. Het is geen nare droom die je weg kunt spoelen door na het ontwaken onder de douche te springen. Het jaar 2020 is er eentje om nooit te vergeten. Of we willen of niet. Er is domweg veel te veel ingrijpends voorgevallen. Het nare overheerst. (Rust zacht pa, rust zacht Puck.)
Met het leed en ongemak van 2020 zo vers in het geheugen kan ik me er alles bij voorstellen dat het voor velen zwaar valt de toekomst positief in te zien. Daarom hoop ik dat we het kunnen opbrengen begrip voor de ander te blijven hebben, elkaar te helpen waar nodig en om hulp te vragen als we het niet meer zien zitten. Geen intelligente lockdown in onze eigen schulp, maar een empathische opening up naar elkaar.
Ik wens iedereen heel fijne feestdagen en een voorspoedig 2021 in goede gezondheid. Wees voorzichtig bij alles wat je doet en iedereen die je ontmoet. Het is nog niet over, maar er gloort hoop aan de horizon.
There is a sun…