“De Facebook-machinerie is zo afgesteld dat zij blijvend een ‘gezonde’ dosis ophef en verontwaardiging produceert.” Kleine aanvulling op een verder prima column. Eerder verschenen: Laat meningsvorming niet over tech-monopolisten – ftm => @SanderSchimmelp: Nieuwe column: Nee, niet iedereen heeft recht op een mening, en al helemaal niet om gehoord te worden. Het giftige rioolwater van de sociale media mag niet meer ongefilterd mengen met het drinkwater van de media => Wie nog steeds naïef is over de ellende van sociale media: kijk de Netflix-documentaire The social dilemma – volkskrant
Hans Schnitzler op twitter
Democratie betekent helemaal niet dat alle meningen gehoord moeten worden. Sterker nog, het idee dat iedereen ‘recht’ heeft op een mening is al onjuist. Mensen hebben alleen recht op een mening die ze kunnen onderbouwen, het liefst met enige ter zake doende expertise.
Aldus Sander Schimmelpenninck in zijn column in de Volkskrant. Ben ik het daarmee eens? Eerlijk gezegd vind ik het nogal sterk aangezet en ontneem je allerlei mensen het recht om mee te spreken over onderwerpen waar zij inderdaad misschien niet precies kunnen onderbouwen waarop hun mening is gebaseerd, maar waar het toch belangrijk is dat zij kunnen blijven deelnemen aan de conversatie. En dat laatste vind ik belangrijk, waarbij aangetekend dient te worden dat het in zo’n conversatie wel van twee kanten moet komen. Het is je standpunt proberen uit te leggen, luisteren naar het weerwoord of conflicterende standpunt van de ander en daar vervolgens weer op een fatsoenlijke manier op ingaan. Niet door het eigen standpunt opnieuw te herhalen (laat staan door het harder te gaan schreeuwen) of onfatsoenlijk op de man/vrouw te gaan spelen, maar na te gaan in hoeverre wat de ander zegt zinvol is voor een beter begrip van het onderwerp van conversatie.
Wat hij ietsjes verder aangeeft in zijn column spreekt me meer aan. Het opruiende karakter van sociale media, waardoor ‘roeptoeters’ een veel groter bereik hebben gekregen omdat ze elkaar gevonden hebben en daardoor het geroeptoeter veel luider kunnen doen klinken. En er precies gebeurt waarop ik hierboven wees, de mening wordt niet onderbouwd alleen tot in den treure herhaald. Dat zie ik niet als een constructieve bijdrage aan het debat.
Meningen die geen publiek verdienen, hebben dankzij sociale media opeens een publiek gekregen, doordat mensen met dergelijke meningen elkaars publiek zijn gaan vormen.
De door hem aangehaalde Netflix-documentaire The social dilemma ga ik maar eens opzoeken.