En aan al die mensen die in de tussentijd jeremiëren over ‘censuur’ van Facebook of die menen dat hen iets wezenlijks wordt afgepakt met de Blackface-verbanning, zou ik de vraag willen stellen: maar weten jullie wel wat je hebt weggeven? En aan wie?”
Opinie: Facebook gaat het om de macht, niet om het zwarte mannetje – door Hans Schnitzler, in de Volkskrant
Moeten we de koerswijziging bij facebook om “daadkrachtiger” in te grijpen bij onwelgevallige of haatdragende berichten als een positieve wending in de goede richting beschouwen of zijn er andere belangen in het spel? Hans Schnitzler denkt er het zijne van en wijst op het volgende:
Wat […] als horrorscenario voor Zuckerberg en de zijnen boven de markt hangt, is de zogeheten PACT-act: een wetsvoorstel waarbij zij openbaar moeten maken hoe en waarom zij filteren. Met deze wet ligt de weg naar wettelijke aansprakelijkheid open, wat een existentiële bedreiging betekent voor een industrie die zich tot voor kort immuun waande voor welke vorm van regulering dan ook.
Maar hij gaat nog een stapje verder (met het uitzoomen om het grotere plaatje te zien) en wijst op een ontwikkeling die is ingezet tijdens de coronacrisis waar hij ‘een industrie [ziet] die de pandemie aangrijpt om hun Black Mirror-imago wit te wassen en hun grip op politiek, bestuur en onderwijs te versterken’. En daarin staat facebook niet alleen. Ook google, microsoft en amazon doen zich gelden. Schnitzler verwijst in dit verband naar een essay door Naomi Klein in The Intercept waarin zij het heeft over ‘een ‘Screen New Deal’, een grootschalig publiek-privaat experiment dat ons in rap tempo naar een no touch-toekomst voert’.
En zo staat uiteindelijk het eigenbelang toch weer voorop bij deze techgiganten.