Ondersteunend leeswerk
Gister schreef ik dat ik me niet kon herinneren ooit iets van Louis Couperus gelezen te hebben. Dat denk ik nog steeds. In mijn boekenkast heb ik welgeteld één boek staan van deze veelschrijver: Eline Vere.
Tijdens het doornemen van het studiemateriaal bij de Oriëntatiecursus cultuurwetenschappen zag ik dat er vanzelfsprekend veel verwezen wordt naar allerlei bronnen uit het betreffende tijdvak (in dit geval de jaren rondom 1900). Het lijkt me leuk (voor zover ik er voldoende tijd voor heb) om naast het verplichte studiemateriaal regelmatig een roman te lezen waarnaar gerefereerd wordt. Zeker omdat bij cultuurwetenschappen letterkunde een van de vier disciplines vormt (naast filosofie, kunstgeschiedenis en cultuurgeschiedenis) kan dat helemaal geen kwaad.
In het gedeelte waar de letterkunde centraal staat blader ik door de verwijzingen naar Nederlandse literatuur. Mijn voorkeur blijft bij Couperus. Ik twijfel tussen drie boeken:
- Eline Vere
- Metamorfoze
- De stille kracht
Omdat de laatste twee genoemde boeken uitgebreid terugkomen in verschillende artikelen in de reader valt Eline Vere voorlopig af. Na wat wikken en wegen besluit ik toch voor De stille kracht te gaan. Het thema van de Oosterse mystiek en hoe de ‘nuchtere’ Hollander als koloniaal heerser in voormalig Nederlands-Indië zich verhoudt tot (en vermengt met) de plaatselijke bevolking spreekt mij het meeste aan. Nu alleen het boek op de kop zien te tikken.