Is there anybody out there?
Ik lees nog steeds in The Wind-Up Bird Chronicle van Haruki Murakami. Noodgedwongen minder vanwege de studie Cultuurwetenschappen maar toch probeer ik er elke week een aantal bladzijdes in te blijven lezen. Enerzijds om de draad niet kwijt te raken van het verhaal en anderzijds omdat ik het een mooi verhaal vind en het helemaal wil uitlezen om te begrijpen hoe het eindigt.
Het boek is oorspronkelijk als drie lossen delen in 1994 en 1995 in Japan uitgebracht voordat het vertaald werd en op de internationale markt beschikbaar kwam. Laten we aannemen dat Murakami het meeste van dit werk in 1993 geschreven heeft. Dat is grofweg vijfentwintig jaar geleden. En lees dan nu volgende passage over hoe er via de computer contact opgenomen wordt door de hoofdpersoon met zijn spoorloos verdwenen geliefde:
I sit down in front of […] computer at the appointed time and use the password to access the communications programme. Then I input the numbers I’ve been given by […]. It will take five minutes for the circuits to connect. […] The computer beeps and a message appears on the screen, informing me that the connection has been made and the computer is ready for two-way communication. I specifiy that the charge for this call is to be reversed. A far longer time goes by than i had anticipated, but eventually the message appears that the other party has accepted the charges. […] I click on the box to select Send mode and type the words that I have been rehearsing over and over in my brain. […] I click on the symbol for sending the text. […] Then I switch to Receive mode. The answer comes back after a short, silent interval.
Het jaar 1993 was ook het jaar dat ik stopte met mijn studie geschiedenis aan de universiteit van Utrecht. Al bij aanvang in 1989 was het mogelijk om via een computer (die ik in mijn laatste jaar bij Philips in de personeelswinkel voor die tijd redelijk goed geprijsd op de koop had getikt) contact te leggen met de universiteit om lesschema’s en andere informatie te raadplegen. Veelal gebruikte ik de mailfunctionaliteit om berichten uit te wisselen. Dat alles natuurlijk met behulp van een telefoonmodem om op het internet te geraken. Hoe veel is er wel niet veranderd in zo’n korte tijd. Af en toe is het goed daar even bij stil te staan en tot je door te laten dringen.
The screen informs me that the other party has left the circuit. Our conversation is finished.
~ ~ ~
Persoonlijke statistieken 2020 – dag 14
Het vlees is zwak
Tussen de middag een baguette met carpacio omdat ik niet voldoende brood had meegenomen. Thuis spaghetti met gehakt – tussenstand: 5 dagen geen vlees
Als de wijn is in de man
Geen verrassing, geen sterke drank – tussenstand: 13 dagen geen alcohol
Mens sana
Qua sport een dag zonder beweging – tussenstand: 5 dagen voldoende beweging