Van Exploded View naar Hometrainer
De hele week moest ik geduld opbrengen. In mijn werkkamer was de vloer bezaaid met allerlei onderdelen die uiteindelijk een hometrainer moesten vormen. Ik had wel de tijd genomen om te checken of de bestelling compleet geleverd was. Om in ieder geval zeker te weten dat wanneer het moment aangebroken was dat ik daadwerkelijk zou beginnen met het in elkaar zetten van het bouwpakket mij de verrassing bespaard zou blijven dat een cruciaal onderdeel ontbrak. Voorlopig leek dat niet het geval.
Deze ochtend kon ik dan eindelijk beginnen. Op mijn manier. En dat is door eerst nauwgezet de instructies aandachtig door te lezen alvorens ik een poging waag om zomaar ergens te beginnen. Daarna maakte ik voldoende ruimte en sorteerde de onderdelen in de volgorde waarin ik ze nodig zou hebben. Dat kost wat meer tijd en vergt geduld maar voor mij werkt dit het beste. Anders loop ik toch ergens halverwege vast omdat ik het te snel wil doen.
Toen ik eenmaal aan de slag ging na deze voorbereidingen was het eigenlijk sneller gepiept dan ik vooraf gedacht had. Alle onderdelen waren gebruikt, er bleef niet iets over er hoefde niet gevloekt te worden en het eindresultaat is een hometrainer gelijk de afbeeldingen waarop ik ‘m geselecteerd had. Missie geslaagd.
Boekenbonboeken
Een tijdje geleden kocht ik in De Toren van Bemmel (boekhandel ter plaatse) het boek Lord of the Flies van William Golding. Het was een cadeautje voor iemand die op bezoek kwam voor mijn verjaardag. Ik vond het leuk om zelf ook iets te geven. Toen ik het boek (samen met nog wat andere cadeautjes voor de andere bezoekers) ging afrekenen vertelde de verkoper dat in het nieuwe boek De meeste mensen deugen van Rutger Bregman aandacht besteed wordt aan Lord of the Flies. Hij gebruikt het als voorbeeld van een van de vele boeken die onze visie dat beschaving slechts een dun laagje vernis is dat bij de geringste crisis verdwijnt als sneeuw voor de zon sterk beinvloed heeft, terwijl Bregman zelf een veel positievere kijk op het mensbeeld heeft. Aldus de verkoper.
Voor mijn verjaardag kreeg ik een boekenbon. Deze ben ik vandaag gaan verzilveren. En ik kon het niet laten om het boek van Rutger Bregman te kiezen. Dezelfde verkoper als de vorige keer gaf me een knipoog en complimenteerde me ook nog eens met de andere keuze die ik gemaakt had, Een wereld vol patronen – De geschiedenis van kennis door Rens Bod. Voor mij een eerste kennismaking met deze schrijver. Eentje waarvan ik geen spijt ga krijgen volgens de verkoper die mijn smaak goed weet in te schatten.
Rijdend over Gods internationale wegen
Op de hometrainer kan ik gebruik maken van het display om zowel mijn eigen fietsprogramma in te toetsen (tijd of afstand, weerstand, calorieverbruik, of op hartslag) of te kiezen uit oefeningen die al voorgeprogrammeerd zijn. Wat ook kan is om een app te downloaden op je iPhone of iPad en deze te gebruiken om de hometrainer aan te sturen. Dat werkt weer iets handiger. De app die de fabrikant van de hometrainer (Flow Fitness) zelf aanbeveelt is iConsole plus. Daarmee kun je ook nog eens op een landkaart locaties kiezen waar je een ritje wil maken. Vervolgens kun je aangeven wat voor visuele begeleiding je voorkeur heeft. Bijvoorbeeld een voortgangsindicator op de kaart, maar ook Google streetview is een optie. Dan fiets je van foto naar foto.
Nog mooier is de app Kinomap die aanbevolen wordt. Met behulp van deze app kun je videos zoeken waar gebruikers hun fietstochten (maar ook roei- of hardlooptochten) in de buitenlucht hebben vastgelegd. Je kunt kiezen om ofwel diezelfde tocht in je eigen tempo af te leggen, of te proberen het tempo van degene die de video heeft gemaakt te volgen. Daarnaast zie je ook nog eens (als je online bent) wie er op dat moment met dezelfde training bezig is. Dat geeft een leuk competitief element, als je daar zin in hebt.
Je moet een abonnement nemen om deze videos op je tablet te gebruiken. In de webversie kun je ze allemaal bekijken. Om een gevoel te krijgen hoe het werkt is er een kleine selectie van gratis videos. Dat heb ik deze avond geprobeerd. Na wat warming up meters gefietst te hebben koos ik voor een rondje door Central Park in New York. Hier zaten een aantal stevige klimmetjes in voor deze ongetrainde fietser. Toch wist ik er een aardig gemiddelde snelheid van bijna 30 km/u eruit te persen. Daarna koos ik voor een kort ritje binnen in de CERN deeltjesversneller. Dit was 3 kilometer ondergronds. En ook nog eens naar beneden, dus de snelheid lag beduidend hoger.
In beide gevallen was het superleuk om te doen. Je hebt (zeker met de tocht door Central Park) het gevoel dat je wat van de omgeving meekrijgt en het maakt dat je training veel interactiever is. Hierdoor vliegt de tijd (en de afstand) voorbij. Ik had niet door dat ik al bijna een uur op de fiets had gezeten terwijl ik eigenlijk alleen maar de app wilde uitproberen. Waarschijnlijk ga ik een maandabonnement nemen om eens wat meer gave tochten te rijden.
