Op het kantoor van onze Director Digital Customer Experience (niet z’n echte titel) hangt een analoge klok. Die ook nog eens zeven minuten achterloopt. Daar breek ik dus mijn hoofd over.
Is het heimwee naar een tijd toen het leven nog een stuk langzamer en gemoedelijker leek te gaan? Moet hij daar wel eens aan denken wanneer er zich weer een zoveelste nieuwe hype of trend had aangediend waarvan verwacht werd dat hij er zich in zou verdiepen en het bedrijf op sleeptouw zou nemen om toch vooral bij de early adaptors te horen?
Nee, niets van dat al. De klok was achtergelaten door een oud-collega die eerder dit kantoor had gebruikt. Het zei uiteindelijk meer over mij dat ik deze invulling gaf. Omdat het ook wel iets had kunnen zijn wat ik zelf zou doen in die positie. Beetje recalcitrant. Of, wie weet, toch echt heimwee.
Zoals ik dat ook voelde bij het zien van de Light Phone II.
Het is een telefoon teruggebracht naar de ‘bare basics’. Je kunt er mee bellen, tekstberichten versturen en muziek luisteren. Er zit een rekenmachine op en een navigatiesysteem. En dan heb je het wel zo’n beetje gehad.
designed to be used as little as possible
Wel wifi en bluetooth maar geen internet browser. Ook geen camera en al helemaal geen enkele social media app. Plus de garantie dat die er ook nooit gaan komen.
Geen afleiding, kortom.
Zodat je je kostbare tijd op andere zaken kunt richten. Zoals vroeger, toen het leven nog een stuk langzamer en gemoedelijker was.
Ik overweeg om er eentje aan te schaffen. Misschien niet om mijn huidige iPhone te vervangen, maar wel om die regelmatig(er) uit te zetten en dan tijdelijk met de Light Phone voor wat ‘quality time’ onder de radar te gaan.
Maar bovenal vind ik ‘m ook nog eens heel erg mooi.