[7,4 km hardlopen / 48:19 min]
De hitte is het land uit en meteen gaat het lopen een stuk beter. Mijn plan is om doordeweeks op dinsdag en donderdag aan mijn conditie te lopen en de weekendrun te gebruiken om te zien of er wat verbetering merkbaar is. Het idee is om te proberen in ieder geval ofwel de afstand te vergroten ten opzichte van de vorige week, ofwel het gemiddelde tempo. Helemaal mooi zou natuurlijk zijn als beide verbeteren. Zoals vandaag het geval was.
Ruim drie kilometer verder gelopen en een halve minuut per kilometer sneller. Dat geeft de burger moed. Niet dat ik hierdoor nu ineens wel denk dat de Freedom Trail over twee weken mogelijk is, maar verbetering is altijd goed voor de motivatie. Ik kan nog steeds overwegen om van start te gaan en het te zien als een trainingsrondje. Wanneer het niet meer gaat kan ik stoppen en mocht het op een wonderbaarlijke manier lukken om de totale 18 km uit te lopen dan is dat helemaal geweldig.
Eerst maar eens kijken hoe het volgend weekend gaat.
~ ~ ~
Wat: Airborne Freedom Trail
Wanneer: 14 september 2019
Afstand: 28 kilometer 18 kilometer
2 reacties
Ik zocht de reactiemogelijkheid bij je volgende blog maar kon het niet vinden dus nu praat ik hier tegen je. Ik ging iets zeggen over Instagram en hoe leuk het daar is nu je liedjes in stories kan zetten (vindt de rest van de wereld, kennelijk). Je blog deed me aan stories denken. Enfin. Blalbalba. 🙂 *zwaait*
De reactiemogelijkheid bij de ‘Toen op …’ blogposts heb ik uitgezet omdat die blogposts maar voor één dag te zien zijn. Daarna verdwijnen ze weer voor 364 dagen in de concept stand.
Het was me nog niet opgevallen dat je liedjes in instagram stories kan zetten. Misschien omdat ik het geluid van mijn mobiel vaak heel zacht tot helemaal uit heb staan. En eerlijk gezegd weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik met die stories moet. Op de een of andere manier kan ik er niet aan wennen om ze op te zoeken en vergeet ik het vaak waardoor ze alweer verdwenen zijn als ik er plots aan denk. Ik ben er misschien te oud voor 😉
M’n blog doet mij eerder aan een never ending story denken, waarbij het never ending draait om het uitstelgedrag dat ik iedere keer weer koester in plaats van nieuwe updates te schrijven.
*zwaait enthousiast terug*