De 4-daagse is weer begonnen. Ooit heb ik wel eens overwogen om ‘m ook een keer te willen uitlopen, maar dat is al weer heel lang geleden. Inmiddels ‘verheug’ ik me meer op de liesbreukoperatie die voor eind volgende week gepland staat zodat ik daarna eindelijk eens een normaal stukje kan wandelen zonder opspelende onderliesgevoelens.
Hoe dan ook, de 4-daagse is dus van start gegaan en dat betekent dat wij voor een dagje ingesloten zijn want de route gaat in alle windrichtingen aan ons voorbij. Helaas niet aan ons huis zelf want dan had ik wel een dagje vrijgenomen en een kraampje in de voortuin neergezet om de wandelaars van eten en drinken te voorzien of gewoon een rustplaats aan te bieden voor hen die het even nodig hebben.
En daarom vertrok ik vanochtend op het gebruikelijke tijdstip naar mijn werk, zag het grote welkomstbord staan in afwachting van de rap naderende wandelmeute en reed niet veel later bij Valburg onder het viaduct waar de eerste fanatiekelingen al overheen liepen. Ze waren er zoals gewoonlijk weer vroeg bij. Ik knipperde met m’n lichten en enkelen zwaaiden enthousiast terug. Tot zover mijn bijdrage om de moed er bij hen in te houden.
In de avond stond het het welkomstbord er nog steeds maar herinnerde er verder weinig aan dat er duizenden mensen gepasseerd waren. De opruimploegen hadden hun werk goed gedaan of iedereen had zich netjes gedragen en geen afval op de grond gegooid. Dat kon natuurlijk ook.
Pas op twitter zag ik later een foto van het welkomstbord waarin subtiel aangestipt werd dat we de Fransen liever zien gaan dan komen. Het was me heel eerlijk gezegd niet opgevallen. Grappig was het wel.