Al een aantal dagen schitterde een externe consultant die aan ons project was toegewezen door afwezigheid. Zijn collega liet in eerste instantie niet meteen blijken dat ook zij geen idee had waar hij was en wanneer we hem weer konden verwachten. Gister kwam dan eindelijk het hoge woord eruit. Ze zou bij hun gezamenlijke manager navragen wat er aan de hand was.
Vanochtend vroeg ik haar of ze iets meer te weten was gekomen. Ze aarzelde voordat ze antwoord gaf. Alsof ze naar de juiste woorden zocht. ‘He has absconded’, verstond ik. ‘Absconded?’ Ja, dat had ik goed verstaan. Als ik meer wilde weten dan kon ik beter rechtstreeks contact opnemen met hun manager. Die trouwens sowieso een update ging uitsturen over haar niet aanwezige collega.
En we gingen over tot de orde van de dag terwijl in mijn achterhoofd het ‘absconded’ bleef rondzoemen. Wat betekende het in godsnaam? Was hij getroffen door een ernstige ziekte? Verongelukt? Overgeplaatst? Gedegradeerd? Gepromoveerd? Ik wist het niet en was pas na de vergadering in de gelegenheid om het op te zoeken:
abscond:
To leave quickly and secretly and hide oneself, often to avoid arrest or prosecution.
To retire from public view, or from the place in which one resides or is ordinarily to be found; depart in a sudden and secret manner; take one’s self off; decamp; especially, to go out of the way in order to avoid a legal process.
Nu wist ik dat we aan een stevig en complex project werken met een deadline die met rasse schreden nadert maar dat een consultant ervoor op de vlucht slaat is ook voor mij de eerste keer dat ik het meemaak. Never a dull day.