Voordat ik het gras ga maaien maak ik eerst een rondje om de meeste takjes, walnoten, denneappels en wat er zoal nog meer het mes van de grasmaaier kan beschadigen te verwijderen. Deze ochtend kwam ik bij deze inspectie het eerste zwaluweitje van het seizoen tegen. Niet dat ik het daar zoals een kievitsei zou moeten vinden. Het was dan ook een half eitje. Beter gezegd, een halve lege eierschaal.
Eigenlijk best wel een eind van de schuur vandaan waar de zwaluwen onder de overkapping hun nest hebben gebouwd. Eerst dacht ik dat misschien een ekster toe had geslagen, het ei had geroofd en daarna de inhoud had zitten oppeuzelen midden op het gazon. Inge wist mij echter te overtuigen dat de zwaluwen dit toch echt zelf doen. Niet het opeten van het nageslacht natuurlijk, maar het verwijderen van de eierschaal. Zodra hun kroost uit het ei komt ruimen zij de overbodig geworden verpakkingsmaterialen op omdat die anders toch maar te veel ruimte in beslag nemen.
Normaal wippen ze die gewoon over de rand en komt het terecht in de ontzettende berg troep die ze kunnen maken recht onder hun nest. (Wat je overigens kunt beperken door onder het nest een opvangplankje te maken.) Ditmaal vonden we de eierschaal dus halverwege het gazon. Het kan zijn dat het gewoon daar naartoe is gewaaid of dat een ander beest het verplaatst heeft. In ieder geval was het aanleiding om weer even stil te staan bij het reilen en zeilen van de beestenboel om ons heen.