Vanochtend waren we al vroeg aan het werk in de tuin. De kleinkinderen zouden later op de dag komen en we wilden dan in ieder geval wat klusjes buiten afgerond hebben zodat we eventueel met hen ’s middags ergens een koningsdaguitstapje konden gaan maken. Een kruiwagen vol stenen die ik klaar moest zetten voor de stratenmaker die er ook al was gooide echter roet in het eten. Bij het neerzetten ervan schoot er plots een pijnscheut in mijn lies die niet wilde weggaan. Verkrampt van de pijn zocht ik eerst een stoel op en toen een tijdje rustig zitten niet leek te helpen besloot ik dan maar op bed te gaan liggen. Dat gaf enige verlichting.
Een half uurtje later stond ik weer op. Niet fris en fruitig, eerder erg moeizaam en vooral beducht of de pijn niet terug zou komen. Tot nu toe blijft het beperkt tot af en toe een steek onder de gordel die meteen weer snel wegtrekt. De kleinkinderen hebben we afgebeld want ik ben er niet gerust op dat een paar uurtjes rondschuifelen op een vrijmarkt me goed af zal gaan. Vooralsnog trek ik me terug in een comfortabele stoel met een goed boek. En dan komende week een bezoekje aan de huisarts brengen.
~ ~ ~