Deze ochtend zag ik twee hazen. Ze stonden tegenover elkaar midden in een weiland. Druk in gesprek.
Ik kwam terug van de supermarkt en reed binnendoor tussen de velden. Het is misschien niet sneller maar wel mooier zo op de vroege ochtend. Geen verkeer, veel natuur en daardoor heel rustgevend.
Toen ik de hazen zag staan verdiept in hun werkoverleg rondom de planning voor de komende paasdagen parkeerde ik mijn auto in de berm om even mee te luisteren. Het ging er routineus aan toe.
Blijkbaar was het voor hen niet de eerste keer.
Voorzichtig zocht ik in mijn jaszakken naar mijn mobieltje. Ik wilde de hazen natuurlijk niet storen maar wat zou het een prachtige foto opleveren. Jammer genoeg kon ik het ding nergens vinden. Waarschijnlijk thuis laten liggen. Zul je net zien.
Ik vroeg me af of ze er nog zouden zitten indien ik snel op en neer naar huis zou rijden om mijn camera te halen? Alsof ze mijn plannetje doorhadden staakten de hazen net op dat moment hun overleg. Ze wensten elkaar productieve dagen toe en gingen ieder huns weegs.
In gedachten verzonken bleef ik nog een tijdje naast de kant van de weg staan totdat er een auto stopte om te zien of alles wel goed met mij was. Ik knikte ter bevestiging. Niet veel later zat ik in de keuken aan het ontbijt. Achter in de tuin bewoog er iets tussen de struiken. Daar zal ik morgen als eerste gaan zoeken naar paaseitjes.
Geef een reactie