Geef niet toe aan de verleiding
Vandaag zat de dvd-box van Game of Thrones bij de post. Eindelijk is nu ook seizoen 7 voor ons beschikbaar. We hadden de serie als hardcore fans natuurlijk al veel eerder kunnen downloaden of met een tijdelijk abonnement op HBO kunnen kijken, maar omdat we ooit met dvd’s begonnen zijn gaan we daar nu netjes mee door. En als ik het goed begrijp dan volgt er hierna nog een laatste seizoen en dan is het over voor wat betreft de tv-serie.
Ik ben op een gegeven moment ook de boeken van George R.R. Martin gaan lezen, maar daarmee lig ik hopeloos achter. Door (de voorbereidingen voor) de verhuizing had ik er steeds minder tijd voor en toen we eenmaal een klein beetje gesetteld waren zaten veel van mijn boeken nog steeds in dozen verpakt. Onlangs heb ik ze gevonden en staan ze weer in de boekenkast op mijn kamer. Misschien dat ik er binnenkort weer in verder ga.
Toen Inge de dvd-box zag liggen was ik even bang dat ze al meteen deze avond de eerste aflevering wilde afspelen. Haar kennende zou het daar niet bij blijven. Toen ze het tussen neus en lippen opperde hield ik echter de boot af. Hoeveel zin ik ook heb om nu zelf te ervaren hoe het verder gaat, mijn hoofd staat er nog niet naar. Onlangs heb ik op het werk een andere functie gekregen en in die overgang gaat veel tijd zitten. Dit gecombineerd met een directe collega die ons gaat verlaten en een nieuwe manager die ingewerkt moet worden maakt dat ik het momenteel wat drukker heb dan normaal.
Wat mij betreft houden we dus de spanning erin totdat de kerstvakantie is aangebroken. Dan vind ik het prima om een aantal afleveringen achter elkaar te kijken. Want dat is het gevaar dat ik nu zie wanneer we niet aan de verleiding kunnen weerstaan om met de eerste aflevering te beginnen. Iedereen weet hoe dat afloopt. Met een cliffhanger. Zodat je automatisch doorgaat met de volgende aflevering. Enzovoorts. Je bent gevangen in een binge-watching cirkel.
Toevallig las ik er afgelopen weekend over in Irrestible van Adam Atler:
Assuming you enjoy the show, if you obey the structure of the episodes laid out by the writers, you’ll struggle to escape the binge-viewing process. What you can do instead, though, is to short-circuit the cliffhangers either before they’re introduced or after they’re resolved.
[p.288]
Met andere woorden, stop met kijken op het moment dat de cliffhanger zich aandient (meestal zie je die wel aankomen), of ga door met de volgende aflevering om te zien hoe de cliffhanger in elkaar zit en stop dan. Zo is het ietsjes makkelijker om uit de binge-watching cirkel te stappen.
Maar vooralsnog wil ik de kat niet op het spek binden. Het lijkt me verstandiger om voorlopig helemaal niet te beginnen om te voorkomen dat ondanks alle goede bedoelingen en tips we ergens midden in de nacht gefrustreerd alsnog moeten stoppen met kijken omdat ’s ochtends vroeg de wekker onverbiddelijk een nieuwe werkdag aankondigt.
Geef een reactie