Back to normal:
Vandaag ben ik eindelijk sinds lange tijd (vier maanden!) naar de training gegaan voor survivalrun. Door een gelukkige samenloop van omstandigheden was de training verplaatst naar maandagochtend in verband met Pinksteren wat mij erg goed uitkwam. Want ik zag de bui alweer hangen dat het ook dit weekend niet zou lukken.
Op zaterdag en zondag hadden we namelijk de kleinkinderen te logeren. Dat was vanwege alle drukte rondom de verhuizing lang uitgesteld en het leek me geen goed idee om dan op de zondagochtend enkele uren er tussenuit te knijpen. Daarvoor is het ook nog eens veel te gezellig.
De enige consequentie was dat ik de training aan mijn neus voorbij zag gaan. Normaal gesproken worden die niet verplaats. Maar misschien dat Eerste Pinksterdag een uitzondering op de regel was. Dat bleek zo te zijn en daarom kon ik vanochtend alsnog mezelf in mijn nieuwe tenue van survivalmaterialen.nl hijsen om eens aan den lijve te voelen hoe het met mijn conditie gesteld was.
Dat bleek reuze mee te vallen. Het vele sloop-, bouw- en sjouwwerk hadden vruchten afgeworpen. Ik had het gevoel zelf ietsjes sterker te zijn dan voorheen. Alleen mijn buikspieren lieten het afweten. Daar moet ik de komende tijd gericht op gaan oefenen. Ik heb mezelf drie maanden de tijd gegeven vooraleer ik me weer aan een survivalrun ga wagen. Op 10 september staat de Niersdal Survivalrun gepland in Gennep. De eerste van het nieuwe seizoen 2017-2018.
Vorig jaar heb ik ‘m ook al gelopen. Het was mijn kennismaking met de wedstrijdcategorie Korte Afstand (in dit geval 8 km). Op de club hadden ze gezegd dat het een lekkere run was om erin te komen. Niet al te moeilijk of zwaar. Dat klopte tot aan de allerlaatste hindernis. Daar ging het helaas op de valreep mis.
Afijn, dat was toen. Nu heb ik wat meer ervaring en lukt het me wellicht om revanche te nemen. Goed mijn best doen de eerstvolgende drie maanden.
Wat ook prettig is, is dat ik vanavond weer eens een boek heb uitgelezen. Ondanks dat we vele uren in het huis en de tuin hebben doorgebracht blijkt het zo goed als social medialoos door het leven te gaan me toch nog extra tijd op te leveren. Daarvan heb ik dankbaar gebruik gemaakt om in de late uurtjes op ons bijna affe terras als dagafsluiting nog wat te lezen.
En zie daar, Zo begint de ziener van Coen Simon is het eerste boek dat ik in ons nieuwe huis ben begonnen en heb uitgelezen. Een primeur!
Ik heb het lezen van deze ‘filosofische ontdekking van de wereld’ als bijzonder aangenaam ervaren. Nergens hoogdravende taal, maar in een erg toegankelijke taal beschrijft Simon allerlei momenten uit zijn vroegste jeugd tot na afloop van zijn studietijd en gebruikt hij die op een tweeledige manier.
Ze dienen zowel als een vorm van reflectie op zijn eigen groei als filosoof, maar tegelijkertijd worden ze in een bredere context geplaatst om de voornaamste stelling uit zijn boek te onderbouwen, dat we in onze hedendaagse moderne wereld het gevaar lopen de eigen persoonlijke ervaring te negeren en dat zelfs geloof of een spirituele tegenbeweging geen soelaas biedt:
Zo relativeert de theoretische blik van de wetenschap de betekenis van iedere ervaring achteraf, en de pseudowetenschappelijke theorie van het bewuste leven ontneemt je zelfs de mogelijkheid tot een ervaring. Het gevaar van iedere theorie is dat zij alleen zichzelf terug wil zien. Zij staart zich blind op de eigen verwachte resultaten.
[p.144–145, Zo begint iedere ziener, Coen Simon]
Wat me opviel is hoe gedetailleerd Coen Simon deze gebeurtenissen uit zijn jeugd tot in detail weet te herinneren. Ik kan daar erg jaloers op zijn. Mij lukt het slechts bij hoge uitzondering om me (al dan niet bepalende) momenten uit mijn jeugd voor de geest te halen. En zelfs dan vraag ik me vaak af in hoeverre die herinnering van mij bezijden de waarheid is.
Regelmatig verschillen mijn jongere broer en mijn ouders van mening over hoe een en ander is gegaan wanneer we menen over hetzelfde te praten.
Interessant in dit verband is dat Simon zelf het geheugen als onbetrouwbaar kenmerkt:
[…] het is het geheugen misschien helemaal niet te doen om objectieve waarheid, maar alleen om het kunnen waarnemen van een subjectief gevoel.
[p.68]
Om daar even verder uit te concluderen:
Het bestaan bevindt zich voor de uiteenlopende leeftijden en generaties in telkens een andere tijd en een andere ruimte. En wie hierover nadenkt komt in een venijnig cirkeltje terecht: kijk ik anders tegen de aard van ons bestaan aan, waardoor mijn ervaring verandert, of verandert eerst mijn innerlijke ervaring, en kijk ik daardoor anders naar het bestaan?
[p.69]
Het doet me vermoeden dat Simon er geen moeite mee heeft om daar waar nodig de ervaringen uit zijn jeugd zodanig vorm te geven dat ze beter passen in het verhaal dat hij heeft te vertellen. Ik zie daar (gedetailleerd putten uit het geheugen om te onderbouwen hoe onbetrouwbaar het geheugen is) een parallel in naar het voorbeeld dat hij aanhaalt van Plato die middels een verhalende dialoog betoogt dat dichters verbannen zouden moeten worden ‘omdat zij het volk zouden stimuleren in gevoelens die de rede vijandig zijn, en omdat de kunst in het algemeen een onvolmaakte nabootsing van de echte werkelijkheid is’. De dialoog valt ook hieronder.
Zoals gezegd, prettig leesvoer dat regelmatig tot (door)denken aanzet.
Eindoordeel: mag blijven
—
Ga naar mijn boekenkast om alle tot dusverre besproken boeken te vinden en wie weet zit er eentje tussen die weg mag en waar jij al tijden naar op zoek bent.
—
In Zo begint iedere ziener waarschuwt filosoof Coen Simon dat het hedendaagse gevecht om de waarheid tussen geloof en wetenschap uiteindelijk de ondergang zal betekenen van het belangrijkste wat de mens bezit: zijn persoonlijke ervaring.
In een terugblik op de fantasierijke jaren van zijn eigen jeugd legt Simon de lucide krachten van de menselijke verbeelding bloot. Zijn zoektocht langs de randen van het denken geeft zó’n onverwachte kijk op geheugen, tijd, geluk, vriendschap, gevoel, droom en magie, dat niemand nog verlangt naar een andere werkelijkheid dan de onze.
Zo begint iedere ziener
Coen Simon
Uitgeverij Ambo
ISBN 9789026323904
Geef een reactie