Na de training deze avond kregen we het tussen neus en lippen te horen. Of we misschien begeleiding nodig hadden bij een eerste survivalrun waar we nu wel aan toe waren. Er hadden zich al verschillende leden van onze vereniging ingeschreven voor de Dinxperloop op 20 december. De 5km voor recreanten moest prima te doen zijn. Dan hadden we meteen een doel om naar toe te werken.
Hoewel we al enkele maanden bezig zijn kwam het voor mij toch nog als een verrassing. Eigenlijk was ik van plan dit najaar enkele lange afstanden te gaan lopen en dan pas na de jaarwisseling een eerste survivalrun. Maar het idee om dit jaar al eens te proberen of ik zo’n run een beetje fatsoenlijk zou kunnen uitlopen sprak me wel aan.
We hadden heerlijk getraind en natuurlijk zeiden de meesten na een korte aarzeling dat ze zich vanavond nog zouden gaan inschrijven. Het mooie schijnt te zijn dat je aan kunt geven dat je samen met iemand anders wil gaan lopen zodat je elkaar waar nodig een handje kunt helpen of aanmoedigen. En dat gaf het laatste zetje want een aantal van ons traint nu vanaf de zomer eigenlijk al gezamenlijk in een klein groepje waarin de sfeer gezellig is en we elkaar voortdurend weten te motiveren. De gelegenheidskoppels vormden zich aldus spontaan ter plekke.
Dus schreef ik me meteen bij thuiskomst in voor weer een nieuwe uitdaging. De 5km van Dinxperlo op 20 december!
Geef een reactie