18961

Mens vs. natuur – Diane Cook

Voordat ik vakantie had was de man al een paar keer mijn werkkamer binnengelopen. Zonder iets te zeggen had hij plaatsgenomen in mijn leesstoel bij het raam waar ik hem pas na een tijdje opmerkte. Hij leek relaxed, had een flauwe glimlach om zijn mond en keek afwezig naar de stapel boeken op mijn bureau. Omdat hij niet van plan leek iets te zeggen ging ik verder met mijn werk.

Zijn volgende bezoekjes weken hier niet veel vanaf. Telkens had ik niet door dat hij in mijn kamer was totdat ik hem zag in de stoel bij het raam. Lang bleef hij overigens niet. Maar lang genoeg om me aan zijn bestaan te herinneren. Alsof ik dat nodig had. De laatste keer dat hij er was voordat ik op vakantie ging glimlachte hij niet meer. Hij ging ook niet weg. Toen ik mijn koffers had ingepakt en de kamer verliet zat hij er nog steeds. De deur deed ik goed op slot.

In het vliegtuig was de plek naast mij vrij. Ik vreesde het ergste. Als laatste kwam de man binnengewandeld. Met een donkere blik speurde hij de rijen af. Ik liet me onderuit zakken en deed alsof ik sliep. Hij zei niets terwijl hij ging zitten. Tijdens de vlucht heb ik m’n ogen niet opengedaan. Op de plaats van bestemming aangekomen liep hij voor me het vliegtuig uit. Later zag ik hem opnieuw in de bus die ons naar het hotel bracht.

De hele vakantie voelde ik zijn aanwezigheid zonder dat ik hem verder veel te zien kreeg. Slechts af en toe, bij het zwembad of wanneer ik op een terras van mijn diner zat te genieten liet hij merken dat hij er nog steeds was door bijvoorbeeld dicht achter mij langs te lopen en dan een keer zacht te kuchen. Alleen hoorbaar voor mij. Maar het was genoeg om de sfeer te verpesten. Ik telde de dagen af dat mijn vakantie voorbij was en ik weer naar huis kon.

Thuis zat hij in mijn leesstoel alsof hij nooit was weggeweest. ‘Fijne vakantie gehad?’ zo beet ik hem toe, maar vanzelfsprekend gaf hij geen antwoord. Zonder mijn koffers uit te pakken nam ik plaats aan mijn bureau, startte mijn computer op en begon te tikken aan deze blogpost. Pas toen ik klaar was en op ‘publish’ klikte stond de man op en verliet de kamer.

Ik had niet meteen door dat een andere man zijn pad kruiste en plaats nam in mijn leesstoel bij het raam.

Een man die zonder pardon hulpeloze kinderen uit voortuinen steelt. Een verleidster die achter die ene man aan gaat die ze juist niet krijgen kan. Een roedel overbodige jongens die zich verschuilen in een duister woud en daar met elkaar strijden om hun volgende maaltijd. Drie vrienden in een roeiboot die reddeloos verdwalen op een meer. Een vraatzuchtig monster dat een kantoorpand binnendringt. Een einzelgänger die de zondvloed misschien zo erg nog niet vindt.
Dit zijn de personages die Cooks verhalen bevolken. Dit is de wereld die zij schetst, waarin onder de alledaagse werkelijkheid de donkere, verslindende kracht van de natuur schuilgaat.

Mens vs. natuur
Diane Cook
Uitgever Meridiaan
ISBN 9789048821983