Zen & the Art of Motorcycle maintenance: p.17-19
Omdat motorrijden volgens de ik-persoon uitermate geschikt is om je gedachten te ordenen heeft hij het plan opgevat om in de vorm van een Chautauqua een aantal zaken met ons te delen die in zijn ogen belangrijk zijn.
Ik hoor je denken, “Een Chautauqua? Wat is dat in hemelsnaam?”
Zelf geeft de ik-persoon de volgende uitleg:
What is in mind is a sort of Chautauqua – that’s the only name I can think of for it – like the traveling tent-show Chautauquas that used to move across America, this America, the one that we are now in, an old-time series of popular talks intended to edify and entertain, improve the mind and bring culture and enlightenment to the ears and thoughts of the hearer.
[p.17]
De voorgaande keren dat ik Zen las heb ik hier verder niet bij stilgestaan. De eerste keer was ik ook verwonderd over dit vreemde woord maar met de uitleg erbij (die ik naar nu blijkt verkeerd heb geïnterpreteerd) dacht ik dat er verwezen werd naar een groep rondtrekkende indianen (van de Chautauqua stam) die al verhalen vertellend in hun bestaan wist te voorzien. Ik vond het een mooi beeld.
Maar het klopt dus van geen meter.
Vandaag heb ik de moeite genomen om me te verdiepen in de achtergrond van de Chautauqua. De link naar de indianen die ik zelf had gemaakt lag voor de hand, hoewel het anders in elkaar zit. Chautauqua is niet een indianenstam, maar een woord dat komt uit de taal van de Irokezen:
Chautauqua is an Iroquois word, meaning either “two moccasins tied together”, “bag tied at the middle”, “where the fish are taken out” or “jumping fish”.
[bron: Wikipedia]
Dit is echter niet waar de ik-persoon op doelt wanneer hij het heeft over Chautauqua. Hij verwijst naar een beweging gericht op de educatie van volwassenen die in 1874 ontstaan is. De eerste bijeenkomst was aan de oevers van het Chautauqua meer1 bij New York. De naam Chautauqua is daarna verbonden gebleven aan deze beweging:
Chautauqua, an adult education movement featuring lectures, plays, and musical performances; the word is also used for any single organization pursuing this activity. The idea was originated in 1874 in Chautauqua, New York, which lends its name to the format, but was soon copied elsewhere.
[bron: Wikipedia]
Al snel nam dit fenomeen een hoge vlucht en door geheel Amerika werden (voornamelijk) zomerkampen georganiseerd waar vanalles rondom kunst, cultuur en wetenschap in de meest brede zin werd onderwezen. Na de hoogtijdagen rond 1930 werd het echter allengs minder. Iets wat vooral te maken had met de opkomst van radio, bioscoop en TV.
Het leuke nu is dat ten westen van de Mississippi er sinds de begindagen één Chautauqua bestaat die nog steeds dienst doet, en dit zelfs het gehele jaar door. Leuk, omdat het gelegen is in Boulder, Colorado en laat dat nu net de plaats zijn waar ik verschillende keren voor mijn werk naar toe ben geweest.
Mijn eerste trip was in 2006 en door vertraging in Minneapolis2 kwam ik laat in de nacht aan op het vliegveld van Denver. In de huurauto zat geen navigatiesysteem en natuurlijk nam ik ergens de verkeerde afslag zodat ik uiteindelijk via Highway 36 Boulder binnenreed. Daar ben ik toen nog een keertje verdwaald en zoals het er nu naar uitziet dicht langs de Chautauqua gereden. Verder heb ik er nooit iemand over gehoord of er iets over gelezen. Iets wat ik hoop goed te maken bij een volgende trip naar Boulder (mocht dat er ooit nog eens van komen).
Op de website van The Colorado Chautauqua National Historic Landmark is een hoop informatie te vinden over de geschiedenis van deze beweging. En er schijnt een kentering in de maak te zijn:
Today, chautauqua is experiencing a renaissance. People are discovering that lifelong learning is one of the keys to living a happy, fulfilling life. Throughout North America existing chautauquas are thriving and ones from the past are being resurrected.
In een volgende blogpost gaan we zien waar de ik-persoon uit Zen het over wil gaan hebben in zijn Chautauqua. Je kunt natuurlijk ook zelf alvast verder lezen in het boek.
4 reacties op “18960”
Heel erg leuk dat je hier wat dieper op in ben gegaan. Op een of andere manier heb ik over de uitleg van de schrijver zelf heen gelezen en bleef dat woord me steeds achtervolgen in het niet onbegrijpelijke. Nu kreeg ik gelijk bij het lezen van het citaat van de schrijver de TED-talks voor ogen. Het idee van kennis verspreiden reist daarin ook rond. Misschien een manke vergelijking maar dat is wat het nu opeens bij me oproept.
Dat er nog zo’n hele geschiedenis achter zit en dat jij er zelf ook nog persoonlijk met de plek iets mee hebt, maakt het nog leuker.
Interessante link die je legt naar die TED-talks. Kan me het wel voorstellen dat je daar aan moet denken.
Soms weet ik gewoon niet of wat jij schrijft echt is of niet. Ha! Spannend. Ik *denk* dat dit verhaal op realiteit berust.
Alles berust deze keer op de waarheid. Althans, zoals ik die ken natuurlijk.