Wanneer ik mijn leesgedrag onder de loep neem dan valt me op dat ik me weinig laat beïnvloeden door wat er om mij heen gebeurt. Ik bedoel daarmee te zeggen dat de boeken die ik lees weinig te maken hebben met wat er zich op dat moment in de wereld afspeelt. Komt een beroemd schrijver te overlijden dan ga ik niet ineens iets uit zijn of haar oeuvre lezen. De kerstperiode is voor mij geen aanleiding boeken met een kerstgedachte uit de kast te pakken. Wel schaf ik continu boeken aan die inhaken op specifieke gebeurtenissen in onze samenleving en geschiedenis. Maar ik lees ze vaak pas veel later.
Er is echter één uitzondering te vermelden. Ieder jaar rondom de dagen die in het teken staan van Bevrijding en Dodenherdenking neem ik de tijd om me te verdiepen in literatuur (zowel fictie als non-fictie) die op de een of andere manier verbonden is met de thema’s van oorlog, vervolging en geweld. Het is mijn persoonlijke invulling van deze bijzondere periode. Je zult mij niet zien feesten op de vele festivals die overal georganiseerd worden om te vieren wat voor een groot goed vrijheid is. En de stille herdenking van zij die slachtoffer zijn geworden van het almaar voortdurende oorlogsgeweld vindt in besloten kring plaats. Dat wil zeggen, thuis.
En thuis is waar ik mij terugtrek in een wereld die ogenschijnlijk zo ver van mij af staat en tegelijkertijd angstvallig dichtbij komt. Wanneer ik bijvoorbeeld lees over hoe het anti-semitisme in Duitsland in de jaren voor WO-II zich kon verspreiden en daarbij denk aan de berichten op social media die juichend gewag maken van dat er alweer een hondertal bootvluchtelingen verdronken zijn, dan lopen de rillingen mij over de rug. Opdat wij nooit mogen vergeten, wordt er gezegd. Maar daarvoor is het wel belangrijk te weten wat er zich nog niet zo heel lang geleden heeft afgespeeld. En in vele andere vormen nog steeds afspeelt. Daarom lees ik juist rondom deze dagen met meer dan normale belangstelling over deze belangwekkende zaken die misschien wel de kern vormen van ons bestaan hier op aarde en in hoeverre wij in staat zijn vreedzaam met elkaar te kunnen samenleven.
Hoe is dat met jou? Heb jij ook de neiging om juist nu iets te lezen wat stilstaat bij de grote thema’s die de komende dagen aan bod komen? Daar ben ik deze week benieuwd naar.
vraag 18:
Wat lees jij rondom 4 en 5 mei?
Ben jij zo iemand die ieder jaar bijvoorbeeld het dagboek van Anne Frank uit de kast pakt om daar wat uit te lezen? Of lees je ieder jaar wat anders maar wel iets dat voor jou symbool staat voor deze periode? Doe je dat bewust of is het bijna als vanzelf gegaan? Het kan natuurlijk ook dat je los van hoe je in deze dagen staat er verder in je leesgedrag niet mee bezig bent. Ook dan ben ik wel benieuwd te weten of dat misschien een speciale reden heeft. Zijn de onderwerpen te zwaar om over te lezen? Grijpt het je teveel aan? Of staat je leesgedrag (net als bij mij voor de rest van het jaar) los van wat er om je heen aan de hand is? Graag hoor ik jullie verhaal.
Geef een reactie