Bij de aankoop van mijn nieuwe renschoenen kreeg ik een gratis exemplaar van Runner’s World meegeleverd. Een aardig gebaar. Ik kende het blad al omdat ik op de nieuwsbrief geabonneerd ben. In de laatste editie werd er verwezen naar een artikel over het belang van een goede nachtrust1:
Als hardloper moet je voldoende tijd doorbrengen in de derde en vierde slaapcycli (diepe slaap) van de nacht. Dat is de periode waarin het menselijk groeihormoon vrijkomt, waardoor weefsels in je lichaam gerepareerd en opgebouwd worden. Te weinig slaap kan dit proces tegengaan.
Wat is ’te weinig slaap’?2 Zelf duik ik nooit voor middernacht in mijn bed en rol er gewoonlijk rond zes uur alweer uit. Ook wanneer ik niet hoef te werken. Maar ik merk de laatste dagen dat ik vroeger op de avond al een dip krijg. Ik vermoed dat het te maken heeft met mijn opgevoerde frequentie van het hardlopen. Deze week is het alweer de vijfde week op rij dat ik om de andere dag mijzelf in de sportkleding hijs en eropuit trek om minimaal acht kilometer te gaan rennen. Dat hakt er toch wel in, merk ik.
Zo moest ik vanavond de volgende oefening volbrengen in mijn streven om een halve marathon te gaan lopen:
Week 2
Training 2 3×15 min. D3 (pauze = 5 min.)
D3 = snelle duurloop (ca. 5.30-6.00 minuten per km)
Het ging naar omstandigheden goed. Inclusief alle knopjes en instellingen op mijn sporthorloge. Dus ik kan betrouwbare gegevens overleggen:
- 2,71 km in 15:05 min; gem. 5:34 min/km en hartslag 149
- 2,77 km in 15:03 min; gem. 5:26 min/km en hartslag 155
- 2,66 km in 15:01 min; gem. 5:39 min/km en hartslag 159
Na afloop was ik best moe. En aan mijn oplopende gemiddelde hartslag valt af te lezen dat ik me voor elke rondje meer inspanning moest getroosten. Echter binnen de kortste keren was ik weer hersteld. Of ik echter een vierde rondje van 15 minuten zou hebben kunnen uitlopen betwijfel ik. Een interval training is iets wat ik niet al te vaak heb gedaan sinds ik enkele jaren geleden serieus met hardlopen ben begonnen. Daar moet ik aan zien te wennen de komende tijd.
Toen ik rond elf uur ’s avonds gapend en wel op de bank hing, dacht ik allereerst dat dit te wijten was aan de trainingsarbeid. Op weg naar boven werd ik geconfronteerd met de puinhoop veroorzaakt door de grondige renovatie van I’s werkkamer die momenteel gaande is. En het schoot me te binnen dat het zomaar kan zijn dat ik vooral vermoeid ben door het vele gesjouw en gesloop van de afgelopen dagen.
Hoe dan ook. Slapen zal ik. Want overmorgen moet ik weer aan de bak. Ook het belang van regelmaat is me inmiddels dankzij datzelfde Runner’s World duidelijk geworden3:
Het bewijs is overtuigend. Onderstaande grafiek is helder. […] Het zijn de resultaten van een vijftien weken durend trainingsprogramma. De Universiteit van Houston vroeg aan proefpersonen om drie keer per week dertig minuten aan duursport te doen.
De proefkonijnen die zich keurig hielden aan het trainingsprotocol zie je terug in de groene resultaten. […] De cijfers van de mensen die af en toe een training oversloegen, zijn roze gekleurd.
Geef een reactie