50books – Vraag 35

Wanneer je regelmatig een boekhandel bezoekt, of een bepaalde auteur op de voet volgt, dan kan het haast niet anders dat je een keer in de gelegenheid bent geweest een signeersessie bij te wonen. Zeker rondom de Boekenweek loop je grote kans tijdens een bezoekje aan de boekenhandel een meer of minder bekende auteur aan een tafeltje te zien zitten, waar hopelijk voor het ego van de betreffende signeerder een lange rij liefhebbers met veelal een stapeltje boeken in de hand wachten op liefst een persoonlijke boodschap in als het kan zwierig handschrift op het schutblad.

Vanzelfsprekend hoort daar tegenwoordig ook nog vaak de verplichte ‘selfie’ samen met de schrijver bij. Niets mis mee, wat mij betreft. Het kan de band tussen lezer en schrijver alleen maar versterken. Niet te vergelijken natuurlijk met een ouderwetse bloedband waar twee vrienden voor het leven elkaar een snee in de pols bezorgen en daarna hun bloed vermengen als teken van eeuwige trouw, maar veelal zal de lezer die wat gerichte aandacht heeft gekregen van de schrijver dit niet snel vergeten. De gesigneerde boeken krijgen een speciaal plaatsje in de boekenkast of worden misschien wel permanent tentoongesteld op de leestafel.

Vaker dan andere boeken worden ze later nog eens ter hand genomen om de handtekening en boodschap te bestuderen. Familie en vrienden die op bezoek komen en die een gezamenlijke interesse tonen voor de auteur worden verzocht een kijkje te nemen (met de heimelijk verwachting dat ze hun jaloezie niet onder stoelen of banken zullen steken). In geuren en kleuren wordt vervolgens het bijbehorende verhaal achter de persoonlijke boodschap uitvoerig verteld. En hoe bijzonder het wel niet is dat de bewonderde auteur dat in zijn/haar handschrift nu vereeuwigd heeft.

In de tijd dat ik nog wat vaker tweedehands boeken kocht, kwam ik soms zo’n gesigneerd exemplaar tegen. Ik mocht dan graag fantaseren wat het verhaal bij dit bewuste boek was. Zeker wanneer de boodschap ietwat cryptisch was. Verwees het naar een geheime liefde? Was de boodschap voor de koper/eigenaar van het boek zelf bedoeld, of vormde het boek samen met de boodschap een cadeau? En was de ontvanger zelf niet helemaal gecharmeerd hiervan zodat het boek al snel van de hand werd gedaan?

Er zijn gevallen dat ik alleen al daarom een boek heb aangeschaft. Het gaf ze een extra dimensie ondanks (of dankzij?) dat ik slechts kon raden naar de betekenis van deze additionele laag. Ook bij mij kregen ze een speciaal plaatsje in de boekenkast. Naast de boeken waarvoor ik zelf in de rij heb gestaan om ze te laten signeren.

Vraag 35:
Hebben jullie ook (een) gesigneerd boek(en) met een speciaal verhaal?