Sinds een paar dagen zitten de jonge tortelduifjes pontificaal overeind in hun schamele nest.
Brutaal blikken ze over de rand de wijde wereld in.
Om dan weer knus tegen elkaar te kruipen en een middagdutje te doen.
Hun ouders waken om beurten vanaf de schutting of de carport.
Onvermoeibaar pareren ze de vele aanvallen van de uit alle richtingen opduikende eksters.
Tussendoor zorgen ze dat de hongerige monden tijdig gevoed worden.
Maar daarvan hebben de jonkies geen weet.
Die hebben het te druk met overleven.
Veilig.
In hun schamele nest.
~ ~ ~
Een fotoblog in het kader van #PHOT (Photo on Tuesday).
Het heeft een beetje hetzelfde principe als de #WOT (Word on Thursday), alleen is deze opdracht een vrije foto-opdracht, met jouw zelfgemaakte foto, zonder thema, waarbij je wel of geen tekst plaatst maar titel is verplicht. Elke dinsdag verschijnt een #PHOT opdracht. Het is een blogexperiment waarbij misschien op later termijn iets aan kan veranderen. Heb jij een foto voor dinsdag en een blog, doe mee en zet je link in de reactiebox bij Karin Ramaker uit wiens creatieve koker deze opdracht komt.
~ ~ ~
[update 4 juli – Independence day]
Het jong grut groeit als kool, maar de onafhankelijkheid zoeken ze nog niet op.
Voorlopig blijven ze afhankelijk van de bescherming en voeding door hun ouders.
en dit is moeder duif die over hen waakt…
[update 5 juli]
Hoe lang nog voor ze het nest verlaten?
Of er uit vallen…
[update 7 juli]
Ze zitten nu bijna de hele tijd alleen in hun nestje.
Er is geen plaats meer voor hun vader of moeder.
Die komen trouw voederen, maar nemen dan bescheiden plaats op de rand van het nest.
Hoe lang nog?
Geef een reactie