20120209 – donderdag

Kapstok

In mijn werkdagelijkse leven ben ik Business Systems Analyst bij een groot beursgenoteerd internationaal bedrijf. Vaak werk ik mee aan meerdere IT-projecten tegelijk. Ook ben ik soms projectleider van een project. Op dit moment ben ik voor de volle 100% toegewezen als Global Design Lead binnen een groot software implementatie traject. Hoe het ook zij, altijd ben ik bezig met de plaatsbepaling van het project (of de projecten) waarin ik een rol heb, ten opzichte van de andere projecten in mijn directe omgeving. Waar zijn zij mee bezig? Conflicteert hun beoogde functionaliteit met de onze, of vult ze die juist aan? Gaan ze gebruik maken van dezelfde programmeurs bij onze externe leveranciers? Valt hun implementatiemoment samen met dat van ons? En zo ja, wie moet er dan wijken?

Om al die verschillende gegevens makkelijk te kunnen onthouden en het overzicht niet te verliezen, heb ik voor mijzelf in gedachten een hele wijk van huizen neergezet. Elke project is daar terug te vinden als een huis. Aan de buitenkant is goed te zien of een huis onbewoonbaar is verklaard (planken voor de ramen wanneer het project weinig tot geen voortgang laat zien) of dat er leven in de brouwerij is. Wanneer ik een willekeurig huis betreed dan zie ik op verschillende plekken voorwerpen liggen die alleen voor mij iets betekenen. Het kan aangeven welke modules het project wil implementeren. Wat voor programmeertaal ze hanteren. Voor welke implementatiepartner ze hebben gekozen.

Op deze manier kan ik snel de karakteristiek van een project oproepen en zien wat de relatie tot mijn eigen project is. Ik ben vrij om nieuwe voorwerpen toe te voegen indien er zich nieuwe ontwikkelingen binnen een project aandien. Of om de voorwerpen anders te rangschikken zodat het geheel een nieuwe betekenis krijgt. Omdat ik er veelvuldig vertoef kost het me weinig moeite om de individuele projecten voor de geest te halen en om ze van elkaar te kunnen onderscheiden.

Deze techniek heb ik niet zelf verzonnen, maar ben ik lang geleden tegengekomen in een boek over redenaars uit de oudheid. Zij gebruikten wat nu bekend staat als de Mnemotechniek om hele voordrachten uit het hoofd te leren om deze later te kunnen voordragen. Ik voelde me meteen aangesproken door de creatieve manier om zaken te onthouden door samenhang aan te brengen. Vooral van de plaatsmethode was ik erg gecharmeerd:

De plaatsmethode (method of loci): door middel van een virtuele wandeling. Als voorbeeld: een boodschappenlijstje: je beeldt je in dat je door je woonkamer wandelt, en dat je voorwerpen, die je op een te onthouden boodschappenlijst zet, op je denkbeeldige route door je huis legt: een stokbrood aan de voordeur, een fles wijn op je salontafel, kaas in de keuken, enz.. Als je je op een later tijdstip opnieuw inbeeldt dat je deze weg aflegt, zul je je deze voorwerpen herinneren.
[Wikipedia – Mnemotechniek]

Een bijzondere plaats heb ik ingeruimd in elk huis voor de kapstok. Feitelijk heb ik zelfs meerdere kapstokken in de hal geplaatst. Eentje is er voor het projectteam. De projectleden die bij mij bekend zijn hang ik hiërarchisch en/of functioneel aan de armen van de staande kapstok.  Verder is er een kapstok in de vorm van een stang waaraan kleerhangertjes hangen. Deze geven de verschillende mijlpalen in het project aan. Bij elke update die ik te horen krijg verschuif ik het betreffende hangertje. Een derde kapstok, en eigenlijk de meest belangrijke, is opnieuw een staande waar ik de relatie(s) tot de andere projecten probeer bij te houden. Links hangen de projecten waarvan het project afhankelijk is. Rechts de projecten die op hun beurt afhankelijk zijn van het bewuste project.

Deze kapstokken zijn voor mij dus van essentieel belang om de status van een project te zien, te weten hoe de relatie ten opzichte van de andere projecten er uit ziet, en wie de sleutelfiguren zijn binnen het project. Zonder de kapstokken zou me dat niet zo snel lukken. De jassen zouden als een nietszeggende hoop kleding op de grond liggen. Onontwarbaar. Om in verstrikt te raken.

~ ~ ~

Mijn bijdrage voor #wot dd 9/2/2012

Wat is wot? => Write on Thursday

Deze week is het woord KAPSTOK:
[zelfstandig naamwoord]• plank of standaard met haken om jassen aan op de hangen
kapstok (zn): aanknopingspunt

16 reacties

carel februari 10, 2012 Reageer

Mooie benadering Peet maar je bent wel heel erg met je werk bezig

Peter februari 11, 2012 Reageer

Dat valt wel mee, Carel. Alleen wanneer ik werk ben ik met m’n werk bezig 😉

Dina-Anna februari 10, 2012 Reageer

Mja, waar het hart van vol is 😉

Peter februari 11, 2012 Reageer

Als je hart er niet vol van is, dan valt het werken je zwaar…

Robert Keizer februari 10, 2012 Reageer

Die oude Grieken waren zo gek nog niet.
Al hadden ze waarschijnlijk wel een mooier woord voor kapstok.

Peter februari 11, 2012 Reageer

De nieuwe grieken gebruiken πάσσαλος maar of de oude grieken een nog mooier woorden hadden, dat weet ik niet.

iJacoline februari 10, 2012 Reageer

Verrassend. Dit soort werk had ik helemaal niet achter jou gezocht. Maar dan weer wel de creatieve manier waarop je omgaat met projecten en hun status. Kapstok als ordeschepper. Weer een andere leuke invalshoek.

Peter februari 11, 2012 Reageer

Dan ben ik benieuwd wat voor werk je wel achter mij gezocht had 😉

jjvoerman februari 10, 2012 Reageer

hardstikke leuk om iets van je werk te lezen. en je krijgt het voor elkaar om zelfs dat persoonlijk te maken.
het werkt zelfs op afstand / tweede hands: ik zie het allemaal zo voor me: jij die overal binnen loopt en de kapstokken die jij daarvan maakt.

Peter februari 11, 2012 Reageer

Ik vind het een heel makkelijke techniek om een aantal zaken te onthouden waar ik anders veel meer moeite mee zou hebben om ze op elk willekeurig moment op te hoesten. En dan pas ik het slechts met mondjesmaat toe. Wanneer je je er echt in verdiept en er serieus mee aan de slag gaat, dan sta je verbaasd wat sommige mensen op die manier uit hun hoofd kunnen oplepelen.

Rianne februari 10, 2012 Reageer

Interessante manier van werken. Ik vergeet altijd alles, maar wie weet moet ik me eens inlezen over deze manier van onthouden.

Ruud februari 12, 2012 Reageer

Daar pik ik als die hard project- en programmamanager weer een lekker graantje van mee. Ik doe in mijn dagelijkse praktijk ongeveer hetzelfde, maar niet zo bewust en verankerd als jij. Dank!

Peter februari 12, 2012 Reageer

Bij mij gaat het ook niet altijd even bewust. Maar ik probeer wel regelmatig alle projecten even te ‘bezoeken’ om weer bij te zijn.

Jolka februari 24, 2012 Reageer

.. ja, zo kan het ook.

Geef een reactie