Weerzien III

[Lees eerst: Weerzien II – door Jolka]

Ze voelde hoe Arjan toegaf onder haar zoenen. Hij was geen spat veranderd. Nog altijd als was in haar handen. Er viel helemaal niets meer te merken van zijn aanvankelijke tegenstribbelen. Hij had zich terug laten zakken en stond met zijn rug geleund tegen de kapstok. Zijn armen had hij om haar achterste geslagen. Verder maakte hij geen aanstalten. Ook dat was hetzelfde gebleven. Tijd voor actie.

Met haar ene hand nog steeds de ijspriem strelend, liet Jessica haar andere hand langzaam langs de binnenkant van zijn dijen omhoog gaan. Ze beet zacht op zijn tong. Zijn handen klauwden instinctief in haar billen. Ja, nu durfde hij wel. Nu hoorde je hem niet meer over zijn Marloes. Minachtend spuugde ze wat speeksel achter op zijn tong. Gretig slikte hij het door, ondertussen kirrende geluidjes makend. Ze walgde van hem. Alleen de gedachte aan wat Arjan te wachten stond maakte dat ze kon doorgaan. En de gedachte aan Sjoerd. Haar Sjoerd. Opnieuw beet ze in zijn tong en greep hem tegelijkertijd vol in het kruis. Arjan kreunde en zakt nog verder door zijn knieën.

“Lekker?”
Plagend had ze zich even losgemaakt van Arjan. Haar hand nog steeds tussen zijn benen. Hij hield zijn ogen stijf dichtgeknepen. In afwachting van meer. Dat kon hij krijgen, dacht Jessica.
“Uhhuh,” was alles wat Arjan wist uit te brengen. Als een bokser hing hij onderuit tussen de jassen. Zich niet beseffend dat hij al verloren had. Verloren was.
“Heb je me gemist?”
Een antwoord was niet nodig. Arjan deed geen enkele poging meer zijn erectie te verbergen. Onbeheerst stootte hij zijn bekken omhoog tegen de warme handpalm van Jessica. De broeierigheid had hem in vuur en vlam gezet. Hij kon maar aan één ding denken. En wel meteen. Hier. En nu. “Ja,” verzuchtte hij. “Ja, ik heb je ontzettend gemist.”

Jessica sloot haar ogen. Ze zag op tegen wat komen ging. Zou ze er toe in staat zijn? Eerder, bij Marloes, ging het vanzelf. Geen emoties. Het was slechts een ding wat in de weg stond. Opgeruimd moest worden zodat zij niet gestoord zou worden tijdens de uitvoering van haar plan. De ijspriem had zijn nut bewezen. Maar dit was anders. Hier golden andere regels. Wraak had alles te maken met emoties. Met vergelding. Arjan ging er niet zo makkelijk vanaf komen als zijn Marloesje. De vraag was niet zozeer òf hij ging lijden, maar eerder hoe lang hij het ging volhouden.

Opnieuw drukte ze haar mond op die van Arjan. Opnieuw zoog ze op zijn tong. Maar harder nu. Haar boventanden raspten over het ruwe oppervlak. Haar eigen tong woelde tegen de gladde onderkant. Gegrom klonk op uit de keel van Arjan. Zijn nagels groeven zich dieper in haar billen.
Opnieuw beet ze op zijn tong. Maar harder nu.
Het gegrom ging over in zenuwachtig gekreun. Een hand van Arjan verhuisde van haar billen naar haar nek. Van daar naar haar gezicht. Probeerde haar zo weg te duwen.
Jessica beet nog harder. Trok de tong zo met zich mee naar achter. Het lichaam van Arjan begon te spartelen tussen de jassen. Nog steeds voelde ze zijn erectie tegen haar hand drukken.
Toen beet ze door.

 ~ ~ ~

Dit is deel 3 in Verhaallijn 3 van Weerzien:

Schrijf een vervolg van tussen de 250 en 750 woorden, plaats het op je weblog met een link naar het vorige blog en laat het mij (Peter Pellenaars) weten (via een comment onder Weerzien 1 of via een mail aan peterpellenaars@me.com) zodat ik vanuit hier naar je blog kan linken.
Plaats zelf ook de oproep tot vervolg onder je blog en hopelijk wordt dit verhaal een vervolgserie die zal uitwaaieren over het internet. 

Voorwaarde: je mag maar één keer een bijdrage per verhaallijn schrijven, maar het verhaal mag zich wel vertakken. Dus je mag best op bovenstaand verhaal een vervolg schrijven wanneer iemand anders dat ook al heeft gedaan. Het betekent gewoon dat het verhaal zich in meerdere richtingen kan opsplitsen. Zo ontstaan hopelijk meerdere parallelle verhalen die verschillend van genre kunnen zijn. Dit geldt ook voor elk vervolg dat verschijnt. Je kunt dus een bijdrage in elk van die opsplitsende verhalen leveren.
Heb je geen eigen weblog, dan kun je je vervolg natuurlijk ook altijd naar mij sturen (peterpellenaars@me.com) en dan plaats ik het hier. 

Meer info en een overzicht van alle verhaallijnen is terug te vinden onder het menu Weerzien.

Ik ben benieuwd…