Het moeilijkst is om zonder te spetteren dodelijke messteken toe te brengen. De gegeven tijd is ook een uitdaging. Slechts enkele minuten heb je de tijd. Dat is dan ook meteen de kick.
‘Kill & Rush!’
Groot contrast met zijn zorgvuldig geplande moordpartijen ‘aan huis’.
Hij kijkt de vrouw recht in haar ogen. Die staan wijd open. Onder zijn hand voelt hij de natte warmte van haar tong. Tanden pogen in zijn handpalm te bijten, maar krijgen geen grip. Ze spartelt met haar benen.
Met zijn volle gewicht hangt hij nu tegen haar aan. Drukt haar alsmaar harder tegen de wand. Het mes houdt hij stevig vast. Diep zit het weggezonken in haar zij. Bloed gutst uit de wond. Naar beneden op het bankje, waar het opgenomen wordt door haar kleding.
Gefascineerd blijft hij in haar ogen kijken. Zou het hem lukken om de overgang te kunnen zien? Het moment waarop zij vertrekt naar een andere plek? De geest geeft?
Impulsief likt hij haar neus. Brengt zijn tong in een holte. Cirkelt rond. Trekt zich terug en hapt vervolgens toe. De zilte smaak van snot. Vermengd met tranen. En bloed natuurlijk.
Haar ogen worden troebel. De weerstand neemt af.
“Eric?”
…
“Eric?”
“Hmm.”
“Eric? Kun je alsjeblieft even iets ruilen? Het is te klein.”
“Hmm.”
Moniek steekt haar arm door het gordijn en voelt dat het kledingstuk wordt aangepakt door Eric. Ze gaat zitten. Haar armen heeft ze beschermend om haar bovenlijf geslagen. Het is kil. Ze krijgt kippenvel.
Vanuit haar ooghoeken bekijkt ze zichzelf in de spiegel. Nog steeds niet gewend. Opnieuw vraagt ze zich af wat Eric ziet in de vele tatoeages op haar lichaam. Die hij zelf aanbrengt. Tijdens pijnlijke sessies. Ze probeert aan iets anders te denken.
Het wachten duurt lang. Onbewust zingt ze zachtjes mee met de achtergrondmuziek. ‘Just another manic Monday.’
Pas nu valt het haar op dat de stilte is teruggekeerd in het hokje naast haar. Terwijl ze dat… setje paste had haar buurvrouw af en toe tegen de wanden gebeukt. Alsof ze continu haar evenwicht verloor tijdens het omkleden. Zou Eric het ook gehoord hebben?
Waar blijft hij toch?
Hopelijk is er geen grotere maat beschikbaar.
“Kleed je maar aan.”
“Waarom? Hoef ik niet meer iets anders te passen?”
“Nee, laat maar. We gaan.”
“Maar, Eric…”
“Schiet nou maar op!”
Met al zijn kracht had Eric het hoofd van de bewusteloze vrouw op het haakje aan de muur gespietst. Hij had een beugel-bh gevonden en haar die aangetrokken. Voorzichtig had hij van boven in beide borsten gesneden. Zodat ze bijna los kwamen van haar lichaam. Als rijpe vruchten bleven ze in de ruime cup liggen drijven. Zijn blik was als vanzelf over haar naakte lichaam gegaan, neerwaarts naar het minuscule slipje dat ze aan had. Te klein voor haar bikinilijn. Met één haal had hij het broekje losgesneden. Aarzelend had hij zijn hand tussen haar benen gebracht. Geen designervagina. Voordat hij haar daar scalpeerde had hij nog eventjes met haar schaamlippen gespeeld.
Hierna was het de hoogste tijd om de kleine ruimte te verlaten. Snel had hij in de paskamerspiegel gecheckt of er iets van bloed op hem terecht was gekomen. En was toen naar buiten gestapt.
Ietwat later stapt Moniek uit het pashokje.
Samen lopen ze de winkel uit.
Eenmaal in de winkelstraat stelt Eric voor om ergens koffie te gaan drinken. Weer een stukje verder geeft hij aan dat hij iets vergeten is en vraagt aan Moniek om voor hem een espresso te bestellen bij de eerste zaak die ze ziet. Hij rent terug.
Moniek blijft staan en vraagt zich af wat hij vergeten zou kunnen zijn. Totdat haar aandacht wordt afgeleid door een etalage. Ze krijgt weer zin om te gaan winkelen. Eric had deze keer een gezellig stadje uitgezocht. Dat deed hij altijd, de spaarzame keren dat hij meeging.
Alleen jammer dat ze soms van die kleine winkeltjes ingingen waar ze dan van die hoerige spullen aan moest trekken. Uiteindelijk kochten ze nooit iets, maar het passen vond ze vervelend. Gelukkig hadden ze dat voor vandaag weer gehad.
Eric kijkt om zich heen als hij de zaak binnenstapt. Zo te zien was er niemand binnengekomen nadat ze vertrokken waren. Mooi.
De eigenaresse is bezig wat bh’s recht te hangen. Ze herkent haar klant van daarnet.
“Bent u iets vergeten?”
“Jazeker”, zegt Eric.
Terwijl hij recht op haar afloopt trekt hij zijn mes tevoorschijn.