Sterrenkind

Trots als een pauw stapt ze met haar kinderwagen parmantig door het dorp. Geheel onverwachts maar zeker niet ongewenst was daar toch haar kind gekomen. Haar sterrenkind.

Zie hoe zij ligt te stralen onder het dekentje. Wat is ze gelukkig met haar komst.

Natuurlijk ziet ze wel de jaloerse blikken van haar vriendinnen, maar die zullen wel bij draaien als ze haar zien. Wie zou niet smelten bij de aanblik van haar kind? Met haar glimmende huidje. Als brandnieuw. En haar lange donkere wimpers. Als ze over een hobbel in de weg loopt opent haar sterrenkind heel even de ogen. “Slaap maar lekker verder,” zo fluistert ze het kind in de wagen toe. “We zijn nog niet thuis.”

Ze fantaseert hoe haar kind later zal opgroeien en een belangrijke functie in het dorp krijgt. Of misschien wel in de stad. De eerste vrouwelijke burgemeester. En dat ze dan nog later de baas van het land wordt. Er zou een heel groot feest komen waar iedereen bij aanwezig mocht zijn. Haar kind zou op een soort van troon zitten, samen met haar man. Alle familie had een speciaal plekje op het balkon waar ze ook mochten zwaaien naar de mensen op het plein.

Het eerste wat haar kind als baas van het land zou doen was om de rijen voor de winkels af te schaffen. Voortaan zouden er altijd verse groente en vlees op de planken liggen. Die kon je kopen met echt geld. Niet met bonnen. Iedereen zou gratis geld krijgen. Voor haar zelf zou het dan te laat zijn maar alle kinderen hoefden niet meer naar school. Of tenminste geen huiswerk meer te maken.

Achter haar hoort ze plotseling gejoel. Ruw wordt de kinderwagen uit haar handen getrokken. Voordat ze iets kan doen rolt de pop op de grond en wordt opgepakt door een van de jongens die haar nu belagen. Ze vormen een kring om haar. De pop gooien ze hoog over haar heen naar elkaar toe. Ver buiten bereik van haar graaiende armen. Huilend smeekt ze dat ze haar kind geen kwaad doen. Dat ze voorzichtig met haar moeten zijn.

Radeloos huppelt ze midden in de groep van de een naar de ander. Door de tranen in haar ogen ziet ze niet meer waar haar kind is gebleven. Dan schijnt het de jongens weer genoeg te zijn. Schreeuwend rennen ze weg met de pop. Aan het eind van de straat ziet ze hoe haar kind met een wijde boog in de sloot wordt gegooid. De jongens verdwijnen om de hoek. Wie kan haar nu helpen haar kind te redden? Hoe vertelt ze het haar oma die zo lief was haar een nieuwe pop te maken? Waarom was ze niet thuis gebleven?

Wat doet ze hier? In dit vreemde land? Waar ze de taal nog steeds niet spreekt? Wie kan haar helpen haar kind te redden? Haar sterrenkind! Waar is haar sterrenkind? Wat is het koud. Wie heeft het raam opengezet? Het is koud en donker buiten. Geen sterren te zien. Alleen maar donkere wolken tegen een donkere hemel. Geen enkele ster. Zelfs haar sterrenkind straalt niet meer.

Ze sluit het raam. Daarna de gordijnen. Het licht laat ze uit. Zo hoeft ze het bloed niet te zien.

Ze fantaseert dat haar sterrenkind…

Sterrenkind

Een sterrennacht op de wereld geworpen,
In sneeuw begraven door den wind,
Houthakkers brachten naar hun verre dorpen
Als een gevonden schat het sterrenkind.

Zij dachten hun vrouwen gelukkig te maken
Omdat zijn mantel van zilver was,
Maar zij moesten hem voeden en bij hem waken
Als was hij een kind van hun eigen ras.

Den mantel konden zij niet verkoopen,
Geen zilversmid geloofde er aan;
De pope wou den vondeling niet doopen,
Dat heidenkind gevallen van de maan.

Geen timmerman wilde hem laten werken,
Dien teeren prins, wat had men er aan?
De kosters joegen hem uit hun kerken,
Het heidenkind dat peinzend stil bleef staan.

En op een nacht is hij weer verdwenen;
Het dorp telde vele kindren minder,
Terwijl opeens veel meer sterren schenen.
Het was zeven jaar geleden. En weer winter.

J.J. Slauerhoff (1898-1936)

~ ~ ~

Naar aanleiding van het bericht op www.nu.nl van 28 december 2010.

BERLIJN

Een jonge moeder in Berlijn heeft haar pasgeboren baby uit het raam gegooid. De naakte zuigeling landde een verdieping lager in de besneeuwde tuin. Buren die buiten gingen roken vonden het huilende jongetje, maar dat voelde toen al koud aan.

Het kindje stierf maandag in het ziekenhuis aan onderkoeling, meldde de politie van de Duitse hoofdstad.

Agenten hebben de 20-jarige moeder opgepakt. Ze heeft de daad direct bekend. Haar wordt doodslag ten laste gelegd. Onderzoek moet uitwijzen of de vrouw psychisch ziek is.

Ze had het kind op Tweede Kerstdag alleen ter wereld gebracht in haar huurflatje in Berlin-Charlottenburg. Ze had zelf de navelstreng doorgeknipt en haar kind uit het venster geworpen.

Volgens buren komt de vrouw uit Roemenië en werkt ze in een bar in het prostitutiegebied van Berlijn.

~ ~ ~

Zie ook het blog over Betty, een ander opbeurend verhaal uit de seks-industrie