De merel die zo druk bezig was geweest met takjes eerder dit voorjaar waren we uit het oog verloren. Dit jaar zeker geen nest in onze coniferen maar hoogstwaarschijnlijk ergens verderop in de straat. Totdat we ‘m de afgelopen dagen toch weer zo af en toe in onze tuin zagen rondscharrelen op zoek naar voedsel. Waar het nest was hadden we nog niet ontdekt.
Tot vandaag. Luid gepiep bracht ons op het spoor. Een nest in onverwachte hoek mand. Kennelijk was het eerste nest niet gelukt of had de merel dit jaar gekozen om het via de franse slag te doen. Hoe dan ook, wat nestel in een lege bloemenmand was voldoende om een eitje in uit te broeden.
Nu had het mereljong honger. Vandaar al dat gepiep. Maar moeder merel was nergens te bekennen.
Uiteindelijk hebben we maar wat nat voedsel gemaakt en met een pincetje naar binnen gepropt. Hopelijk neemt moeder natuur merel het vanaf morgen weer over. Zoals het hoort.
Geef een reactie